Roman Zygmunt Rieger: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Roman Zygmunt Rieger | image = riegerr.jpg | family-name = Rieger | given-name = Roman | additional-name = Zygmunt | honorific-pre...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1870
| birth_date = 1870–1947
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1947
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Roman Zygmunt Rieger''' (1870-1947)
Prof. dr inż. '''Roman Zygmunt Rieger''' (1870–1947)


Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy
Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy


Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również "krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie". W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W l. 1945-1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy.  
Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy.


Redaktor i wydawca pierwszego w Polsce "Kalendarza Górniczego" dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku - rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
Redaktor i wydawca pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.


W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG.
W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG.


Źródło:
Źródło:
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Kraków 1965. S. 165-166
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133-137
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137




{{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}}
{{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:19, 16 gru 2013

Roman Zygmunt Rieger
Nazwisko Rieger
Imię / imiona Roman
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1870–1947


Dyscyplina/specjalności maszyny górnicze, organizacja pracy



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi (1929), Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta (1931)

Prof. dr inż. Roman Zygmunt Rieger (1870–1947)

Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy

Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy.

Redaktor i wydawca pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.

W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
  • Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137