Zygmunt Rozen: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Zygmunt Rozen
| image = rozenz.jpg
| family-name = Rozen
| given-name = Zygmunt
| additional-name =
| honorific-prefix = Prof. zw...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1874–1936 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr '''Zygmunt Rozen''' ( | Prof. zw. dr '''Zygmunt Rozen''' (1874–1936) | ||
Specjalność: mineralogia, petrografia | Specjalność: mineralogia, petrografia | ||
Urodził się 16 maja | Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypedysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle. W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych. Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923) , prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ. | ||
Zgromadził duży zbiór minerałów | Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa. | ||
Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych | Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych i produkcji przemysłu mineralnego. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 172–177 | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 128–131 | ||
{{DEFAULTSORT:Rozen, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Rozen, Zygmunt }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] |
Wersja z 16:19, 16 gru 2013
Zygmunt Rozen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Rozen | ||||||||||||
Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||
Data urodzenia | 1874–1936
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | mineralogia, petrografia
| ||||||||||||
|
Prof. zw. dr Zygmunt Rozen (1874–1936)
Specjalność: mineralogia, petrografia
Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypedysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle. W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych. Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923) , prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.
Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa.
Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych i produkcji przemysłu mineralnego.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 172–177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 128–131