Marian Olszewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1911–1971 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. nadzw. inż. '''Marian Olszewski''' ( | Prof. nadzw. inż. '''Marian Olszewski''' (1911–1971) | ||
Specjalność: odlewnictwo | Specjalność: odlewnictwo | ||
Urodził się | Urodził się w Dąbrowie Górniczej, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a od 1934 roku pracował równocześnie w tej Uczelni jako asystent. Tutaj także uzyskał dyplom inżyniera metalurga w 1945 roku. | ||
Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta | Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta w Katedrze Metalurgii Stali, a od 1946 r. w nowo powstałej Katedrze Odlewnictwa. Prowadził zajęcia z materiałów formierskich, metalurgii dla odlewników, maszyn i urządzeń odlewniczych. W 1948 r. zorganizował w AG pierwsze w kraju laboratorium materiałów formierskich. W latach 1950–51 kierował większością prac ekipy pomiarowej Katedry Odlewnictwa AGH. Rozwinął badania w zakresie ciekłych stopów odleniczych. | ||
W 1952 roku został powołany na stanowisko zastępcy Wydziału Odlewnictwa, którego był współtwórcą oraz na kierownika Katedry Technologii Formy. W latach 1952–1965 był kierownikiem Zakładu Materiałów Formierskich, a następnie kierownikiem Zakładu Badań Metali Ciekłych w Katedrze Technologii Formy. W 1969 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1966–68 pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa. | |||
Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, | Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105–106 | ||
{{DEFAULTSORT:Olszewski, Marian }} | {{DEFAULTSORT:Olszewski, Marian }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 16:20, 16 gru 2013
| Marian Olszewski | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Olszewski | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Marian | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1911–1971
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. nadzw. inż. Marian Olszewski (1911–1971)
Specjalność: odlewnictwo
Urodził się w Dąbrowie Górniczej, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a od 1934 roku pracował równocześnie w tej Uczelni jako asystent. Tutaj także uzyskał dyplom inżyniera metalurga w 1945 roku.
Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta w Katedrze Metalurgii Stali, a od 1946 r. w nowo powstałej Katedrze Odlewnictwa. Prowadził zajęcia z materiałów formierskich, metalurgii dla odlewników, maszyn i urządzeń odlewniczych. W 1948 r. zorganizował w AG pierwsze w kraju laboratorium materiałów formierskich. W latach 1950–51 kierował większością prac ekipy pomiarowej Katedry Odlewnictwa AGH. Rozwinął badania w zakresie ciekłych stopów odleniczych.
W 1952 roku został powołany na stanowisko zastępcy Wydziału Odlewnictwa, którego był współtwórcą oraz na kierownika Katedry Technologii Formy. W latach 1952–1965 był kierownikiem Zakładu Materiałów Formierskich, a następnie kierownikiem Zakładu Badań Metali Ciekłych w Katedrze Technologii Formy. W 1969 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1966–68 pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa.
Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105–106