Stanisław Marian Knothe: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' (1919–) | Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' (1919–) | ||
Dyscyplina/specjalności: mechanika górotworu, | |||
Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975). | Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975). | ||
Wersja z 22:13, 25 cze 2016
| Stanisław Marian Knothe | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Knothe | ||||||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1919 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Sosnowiec
| ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika górotworu | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1958–60, 1981–84, Zasłużony dla AGH | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | ||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1994 | ||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w zakresie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie przemieszczeń górotworu pod wpływem eksploatacji górniczej, ochrony terenów górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Górniczego naszej Almae Matris | ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski OOP, nagrody resortowe | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Marian Knothe (1919–)
Dyscyplina/specjalności: mechanika górotworu,
Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).
W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80).
Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.
Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994).
Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. s. 302
- BIP 1994 nr 5. s. 16
- Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr.