Stanisław Marian Nizioł: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Marian Nizioł
Nazwisko	Nizioł
Imię / imiona	Stanisław Marian
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	8 września 1941
Miejsce urodzenia	Burów
Data śmierci	28 kwietnia 2001
Dyscyplina/specjalności	fizyka (fizyka ciała stałego, fizyka magnetyków, polimery przewodzące)
Wydział	Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 11:53, 8 lip 2016

Prof. dr hab. Stanisław Marian Nizioł (1941–2001)

Dyscyplina/specjalności: fizyka (fizyka ciała stałego, fizyka magnetyków, polimery przewodzące)

Nota biograficzna

Urodził się 8 września 1941 roku w Burowie. Zmarł 28 kwietnia 2001 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego 1963 roku.

W 1972 roku uzyskał stopień doktora nauk fizycznych w Akademii Górniczo-Hutniczej, a w 1983 roku stopień naukowy doktora habilitowanego również na AGH. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1992 roku.

Z AGH zawodowo związany od 1963 roku, kiedy to rozpoczął pracę w charakterze asystenta (1963–1965) w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, starszego asystenta (1965–1972), adiunkta (1972–1983), następnie docenta (1983–1992), profesora nadzwyczajnego (1992–1996) oraz profesora zwyczajnego od 1996 roku. Od 1983 roku przez kilka lat był kierownikiem Studium Podyplomowego z Fizyki Teoretycznej; w latach 1996-2001 kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej na Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W latach 1968–1970 oraz 1986–1988 przebywał na stażu w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych (ZIBJ) w Dubnej w ZSRR, a w latach 1975–1976 był stypendystą Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) w Grenoble we Francji. W 1984 roku pełnił funkcję visiting profesora na Uniwersytecie J. Fouriera w Grenoble we Francji.

Autor 70 prac oryginalnych i 65 prezentacji konferencyjnych. Promotor 3 rozpraw doktorskich. Badania: określenie wpływu Al na rozkład kationów i wartości momentów magnetycznych Fe w układach spinelowych NiFe2-xAlxO4; budowa unikalnych stanowisk do pomiaru własności magnetycznych i transportowych w wysokich impulsowych polach magnetycznych i przy ciśnieniach do 1.0 GPa; badanie indukowanych krystalomagnetycznych przemian fazowych w układach metali 3d i 4d z Si, Ge, As, P w wysokich polach magnetycznych i przy wysokich ciśnieniach; badanie fizycznych własności skoniugownych polimerów przewodzących typu politiofenów oraz poliwinylocarbazoli.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne.

Bibliografia

Książki

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 248-249, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 302, [foto]

Inne

Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 13.11. 2014]. Dostępny w: www.rakowice.eu

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 8 września 1941 r. w Burowie. Zmarł 28 kwietnia 2001 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
+Urodził się 8 września 1941 roku w Burowie. Zmarł 28 kwietnia 2001 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
-Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego 1963 r.
+Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego 1963 roku.
-W 1972 r. uzyskał stopień doktora nauk fizycznych w Akademii Górniczo-Hutniczej, a w 1983 r. stopień naukowy doktora habilitowanego również na AGH. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1992 r.
+W 1972 roku uzyskał stopień doktora nauk fizycznych w Akademii Górniczo-Hutniczej, a w 1983 roku stopień naukowy doktora habilitowanego również na AGH. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1992 roku.
-Z AGH zawodowo związany od 1963 r., kiedy to rozpoczął pracę w charakterze asystenta (1963–1965) w [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej]], starszego asystenta (1965–1972), adiunkta (1972–1983), następnie docenta (1983–1992), profesora nadzwyczajnego (1992–1996) oraz profesora zwyczajnego od 1996 r.
+Z AGH zawodowo związany od 1963 roku, kiedy to rozpoczął pracę w charakterze asystenta (1963–1965) w [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej]], starszego asystenta (1965–1972), adiunkta (1972–1983), następnie docenta (1983–1992), profesora nadzwyczajnego (1992–1996) oraz profesora zwyczajnego od 1996 roku.
-Od 1983 przez kilka lat był kierownikiem Studium Podyplomowego z Fizyki Teoretycznej; w latach 1996-2001 kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej na [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.
+Od 1983 roku przez kilka lat był kierownikiem Studium Podyplomowego z Fizyki Teoretycznej; w latach 1996-2001 kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej na [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.
-W latach 1968–1970 oraz 1986–1988 przebywał na stażu w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych (ZIBJ) w Dubnej w ZSRR, a w latach 1975–1976 był stypendystą Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) w Grenoble we Francji. W 1984 r. pełnił funkcję visiting profesora na Uniwersytecie J. Fouriera w Grenoble we Francji.
+W latach 1968–1970 oraz 1986–1988 przebywał na stażu w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych (ZIBJ) w Dubnej w ZSRR, a w latach 1975–1976 był stypendystą Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) w Grenoble we Francji. W 1984 roku pełnił funkcję visiting profesora na Uniwersytecie J. Fouriera w Grenoble we Francji.
 Autor 70 prac oryginalnych i 65 prezentacji konferencyjnych. Promotor 3 rozpraw  doktorskich.