Ewa Drygalska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1949
| birth_date = 1949–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Dr inż. '''Ewa Drygalska''' (1949-)
Dr inż. '''Ewa Drygalska''' (1949–)


Urodziła się w Krakowie. W 1972 r. ukończyła studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, stopień doktora uzyskała tamże w 1979 r.
Urodziła się w Krakowie. W 1972 r. ukończyła studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, stopień doktora uzyskała tamże w 1979 r.


Od 1972 r. asystent, a od 1980 r. adiunkt na Wydziale Elektrotechniki, w Instytucie Nowych Konwersji Energii AGH. Od 1983 r. zatrudniona jest w katedrze Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej WIMiC.
Od 1972 r. asystent, a od 1980 r. adiunkt na Wydziale Elektrotechniki, w Instytucie Nowych Konwersji Energii AGH. Od 1983 r. zatrudniona jest w katedrze Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej WIMiC.


Współautorka 40 publikacji i 4 patentów. Jest członkiem SITPH.
Współautorka 40 publikacji i 4 patentów. Jest członkiem SITPH.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w ceramice. s. 137
* Kto jest kim w ceramice. s. 137




{{DEFAULTSORT:Drygalska, Ewa }}
{{DEFAULTSORT:Drygalska, Ewa }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Ewa Drygalska
Nazwisko Drygalska
Imię / imiona Ewa
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 1949–






Dr inż. Ewa Drygalska (1949–)

Urodziła się w Krakowie. W 1972 r. ukończyła studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, stopień doktora uzyskała tamże w 1979 r.

Od 1972 r. asystent, a od 1980 r. adiunkt na Wydziale Elektrotechniki, w Instytucie Nowych Konwersji Energii AGH. Od 1983 r. zatrudniona jest w katedrze Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej WIMiC.

Współautorka 40 publikacji i 4 patentów. Jest członkiem SITPH.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 137