Czesław Cempel: Różnice pomiędzy wersjami

Czesław Cempel
Nazwisko	Cempel
Imię / imiona	Czesław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia	22 lipca 1938
Miejsce urodzenia	Biskupice koło Ostrowa Wielkopolskiego ;
Dyscyplina/specjalności	mechanika; diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	2004
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitny wkład w rozwój mechaniki, w szczególności za stworzenie podstaw wibroakustycznej diagnostyki maszyn
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Wersja z 08:38, 10 lis 2016

Prof. zw. dr hab. Czesław Cempel (1938-)

Dyscyplina/specjalności: mechanika; diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka

Nota biograficzna

Urodził się 22 lipca 1938 roku w Biskupicach koło Ostrowa Wielkopolskiego.

Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu 1962, doktorat 1968 na Politechnice Poznańskiej, doktor habilitowany 1971, profesor nadzwyczajny 1977, profesor zwyczajny 1985.

Po studiach w latach 1962–1964 pracował jako asystent w Katedrze Akustyki i Teorii Drgań Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1964 roku pracował w Politechnice Poznańskiej, na Wydziale Budowy Maszyn w Instytucie Mechaniki Stosowanej, najpierw jako starszy asystent (1964–1968), adiunkt (1968–1972), docent (1972–1977). Kierownik Zakładu Dynamiki i Wibroakustyki Maszyn od 1974 roku, wicedyrektor Instytutu Mechaniki Stosowanej w latach 1974–1981, 1983–1987 i jako dyrektor w latach 1987–1991. Kierownik studium doktoranckiego „Dynamika Maszyn” oraz studiów podyplomowych „Diagnostyka Maszyn”. Członek Senatu w latach 1978–1990. W latach 1993–1999 dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania.

Od wczesnych lat 70-tych podejmuje współpracę naukową i organizacyjną z liczącymi się ośrodkami naukowymi krajowymi i zagranicznymi.

Badania: dynamika układów mechanicznych liniowych i nieliniowych, dynamika układów nieciągłych i z uderzeniami, eliminacje drgań maszyn i urządzeń, minimalizacja i wibroizolacja drgań, wibroakustyka maszyn, minimalizacja i lokalizacja źródeł hałasu, wibroakustyczna diagnostyka maszyn: podstawy i zastosowania, procesory energii jako modele maszyn i systemów działaniowych. Uznawany za twórcę polskiej szkoły naukowej wibroakustycznej diagnostyki maszyn. Autor pierwszej krajowej monografii „Wibroakustyka Stosowana”.

Autor ponad 350 prac opublikowanych w czasopismach krajowych, zagranicznych i sprawozdaniach z konferencji, 14 monografii, książek i podręczników akademickich, w tym dwie („Podstawy Wibroakustycznej Diagnostyki Maszyn”, „Wibroakustyczna Diagnostyka Maszyn”) tłumaczone na język niemiecki, angielski i chiński, i jednej współautorskiej z prof. H. G. Natke na temat Holistycznej Dynamiki Systemów Mechanicznych. Autor i współautor kilkunastu patentów.

Był opiekunem ponad 150 prac dyplomowych, promotorem 17 prac doktorskich, konsultantem i opiekunem wielu habilitacji z wibroakustyki i diagnostyki.

Członek wielu organizacji, instytucji i towarzystw krajowych i zagranicznych. Wykładał na takich uczelniach, jak: RWTH – Aachen, Politechnika Brimingham, MIT – Cambridge, Uniwersytet Kaiserslautern, Uniwersytet Hanower, Shenyang Chiny, Uniwersytet Oulu. Pierwszy (1977) i wieloletni przewodniczący Zespołu Diagnostyki przy Komitecie Budowy Maszynh PAN i utworzonego w 1990 roku Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, Komitetu Badań Naukowych 1991–1997, 2000-2008. Od 2007 roku kierownik panelu tematycznego Bezpieczeństwo Techniczno-Technologiczne w przedsięwzięciu Foresight – Polska 2020.

Członek korespondent PAN 1994, doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej 1996, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1998. Senat AGH 24 listopada 2004 roku nadał tytuł doktora honoris causa. Wręczenie insygniów godności odbyło się 16 lutego 2005 roku.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, nagrody Wydziału IV PAN, nagrody resortowe (wielokrotnie), nagrody zespołowe NOT, Medal Pamiątkowy Politechniki Poznańskiej i inne

Bibliografia

Książki

Diagnostyka wibroakustyczna maszyn : od sztuki pomiaru wspartej intuicją do nauki i technologii wspartej agentami diagnostycznymi. Profesor Czesław Cempel doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. Kraków 2005, s. 4–33, [foto]
Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A - O. Warszawa 2003, s. 119
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A - G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 207–208, [foto]

Inne

Prof. dr hab., dr h.c. multi Czesław Cempel - Instytut Mechaniki Stosowanej [online] [przeglądany 07.11.2016]. Dostępny w: http://am.put.poznan.pl/pl/strona-glowna/sylwetki/prof-czeslaw-cempel/

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |birth_place=Biskupice koło Ostrowa Wielkopolskiego
 |fields=mechanika; diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka
-|awards=Wydziału IV PAN, Nagroda NOT, wielokrotnie nagrody resortowe, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN i inne.
+|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN
 |dhc_year=2004
 |dhc_reason=za wybitny wkład w rozwój mechaniki, w szczególności za stworzenie podstaw wibroakustycznej diagnostyki maszyn
@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 Członek korespondent PAN 1994, doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej 1996, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1998.
-Senat AGH 24 listopada 2004 roku nadał tytuł doktora honoris causa. Wręczenie odbyło się 16 lutego 2005 roku.
+Senat AGH 24 listopada 2004 roku nadał tytuł doktora honoris causa. Wręczenie insygniów godności odbyło się 16 lutego 2005 roku.
 == Odznaczenia i nagrody ==
+Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, nagrody Wydziału IV PAN, nagrody resortowe (wielokrotnie), nagrody zespołowe NOT, Medal Pamiątkowy Politechniki Poznańskiej i inne
 == Bibliografia ==