Arkadiusz Puchała: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Arkadiusz Puchała | image = puchalaa.jpg | family-name = Puchała | given-name = Arkadiusz | additional-name = | honorific-prefi...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1928
| birth_date = 1928–1974
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1974
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)
| fields = elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Nagroda MInistra Oświaty i szkolnictwa II stopnia, 4-krotnie Nagroda Rektora AGH
| awards = Nagroda MInistra Oświaty i szkolnictwa II stopnia, 4-krotnie Nagroda Rektora AGH
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Arkadiusz Puchała''' (1928-1974)
Prof. dr hab. inż. '''Arkadiusz Puchała''' (1928–1974)


Specjalność: elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)
Specjalność: elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)


Urodził się 25 maja 1928 roku w Piotrowicach Śląskich. Zmarł 23 kwietnia 1974 roku w Katowicach i tam też pochowany, na Ligocie. Studia wyższe odbył na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, tam też w 1955 r. rozpoczął pracę jako asystent.
Urodził się 25 maja 1928 roku w Piotrowicach Śląskich. Zmarł 23 kwietnia 1974 roku w Katowicach i tam też pochowany, na Ligocie. Studia wyższe odbył na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, tam też w 1955 r. rozpoczął pracę jako asystent.


Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w 1960 r., rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. W 1965 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 r. tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1969-1974 sprawował funkcję kierownika Zakładu Dynamiki Maszyn i Systemów Elektromechanicznych a w latach 1969-1972 prodziekana Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.
Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w 1960 r., rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. W 1965 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 r. tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1969–1974 sprawował funkcję kierownika Zakładu Dynamiki Maszyn i Systemów Elektromechanicznych a w latach 1969–1972 prodziekana Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.


Działalność naukowa prof. Puchały koncentrowała się na następujących zagadnieniach: studia metod matematycznych i ich przydatność w zakresie teorii transformatorów i maszyn elektrycznych; syntetycznej teorii dynamicznych modeli matematycznych maszyn elektrycznych dla stanów nieustalonych i niesymetrycznych; teorii systemów elektromechanicznych; teorii drgań elektromechanicznych.
Działalność naukowa prof. Puchały koncentrowała się na następujących zagadnieniach: studia metod matematycznych i ich przydatność w zakresie teorii transformatorów i maszyn elektrycznych; syntetycznej teorii dynamicznych modeli matematycznych maszyn elektrycznych dla stanów nieustalonych i niesymetrycznych; teorii systemów elektromechanicznych; teorii drgań elektromechanicznych.


Był członkiem SEP, SITG, SITPH.
Był członkiem SEP, SITG, SITPH.


Wspólnie z prof. Władysławem Kołkiem przyczynił się do powstania nieoficjalnego pojęcia "Krakowska Szkoła Maszyn Elektrycznych". W swoim dorobku ma ponad 50 publikacji naukowych krajowych i zagranicznych. Był autorem lub współautorem ponad 150 ekspertyz i opracowań naukowych dla przemysłu oraz kilka patentów. Był promotorem 7 parc doktorskich, recenzentem wielu doktoratów i habilitacji.
Wspólnie z prof. Władysławem Kołkiem przyczynił się do powstania nieoficjalnego pojęcia „Krakowska Szkoła Maszyn Elektrycznych”. W swoim dorobku ma ponad 50 publikacji naukowych krajowych i zagranicznych. Był autorem lub współautorem ponad 150 ekspertyz i opracowań naukowych dla przemysłu oraz kilka patentów. Był promotorem 7 parc doktorskich, recenzentem wielu doktoratów i habilitacji.


Źródło:
Źródło:
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Kraków 1999. S. 13-14
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Kraków 1999. S. 13–14
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 292
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 292
* SME 2006 : XLII International Symposium on Electrical Machines : Cracow, Poland, July 3-6, 2006 : conference proceedings. Kraków 2006. S. 27-30, portr.
* SME 2006 : XLII International Symposium on Electrical Machines : Cracow, Poland, July 3–6, 2006 : conference proceedings. Kraków 2006. S. 27–30, portr.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 125-127
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 125–127




{{DEFAULTSORT:Puchała, Arkadiusz }}
{{DEFAULTSORT:Puchała, Arkadiusz }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Arkadiusz Puchała
Nazwisko Puchała
Imię / imiona Arkadiusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1928–1974


Dyscyplina/specjalności elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)



Odznaczenia i nagrody Nagroda MInistra Oświaty i szkolnictwa II stopnia, 4-krotnie Nagroda Rektora AGH
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972

Prof. dr hab. inż. Arkadiusz Puchała (1928–1974)

Specjalność: elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)

Urodził się 25 maja 1928 roku w Piotrowicach Śląskich. Zmarł 23 kwietnia 1974 roku w Katowicach i tam też pochowany, na Ligocie. Studia wyższe odbył na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, tam też w 1955 r. rozpoczął pracę jako asystent.

Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w 1960 r., rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. W 1965 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 r. tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1969–1974 sprawował funkcję kierownika Zakładu Dynamiki Maszyn i Systemów Elektromechanicznych a w latach 1969–1972 prodziekana Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Działalność naukowa prof. Puchały koncentrowała się na następujących zagadnieniach: studia metod matematycznych i ich przydatność w zakresie teorii transformatorów i maszyn elektrycznych; syntetycznej teorii dynamicznych modeli matematycznych maszyn elektrycznych dla stanów nieustalonych i niesymetrycznych; teorii systemów elektromechanicznych; teorii drgań elektromechanicznych.

Był członkiem SEP, SITG, SITPH.

Wspólnie z prof. Władysławem Kołkiem przyczynił się do powstania nieoficjalnego pojęcia „Krakowska Szkoła Maszyn Elektrycznych”. W swoim dorobku ma ponad 50 publikacji naukowych krajowych i zagranicznych. Był autorem lub współautorem ponad 150 ekspertyz i opracowań naukowych dla przemysłu oraz kilka patentów. Był promotorem 7 parc doktorskich, recenzentem wielu doktoratów i habilitacji.

Źródło:

  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Kraków 1999. S. 13–14
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 292
  • SME 2006 : XLII International Symposium on Electrical Machines : Cracow, Poland, July 3–6, 2006 : conference proceedings. Kraków 2006. S. 27–30, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 125–127