Andrzej Turowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
Opublikował kilkadziesiąt prac dotyczących równań różniczkowych, analizy funkcjonalnej, algebry, teorii sterowania i teorii automatycznej regulacji, rachunku prawdopodobieństwa, logiki matematycznej, teorii gier i analizy numerycznej. | Opublikował kilkadziesiąt prac dotyczących równań różniczkowych, analizy funkcjonalnej, algebry, teorii sterowania i teorii automatycznej regulacji, rachunku prawdopodobieństwa, logiki matematycznej, teorii gier i analizy numerycznej. | ||
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM), członek honorowy PTM od 1957 | Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM), członek honorowy PTM od 1957 roku. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 15:58, 25 lis 2016
Andrzej Turowicz | |
---|---|
Nazwisko | Turowicz |
Imię / imiona | Andrzej |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr hab. |
Data urodzenia | 28 października 1904 |
Miejsce urodzenia | Przeworsk |
Data śmierci | 25 listopada 1989 |
Miejsce śmierci | Tyniec |
Dyscyplina/specjalności | matematyka, równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, rachunek prawdopodobieństwa, teoria gier i analizy numerycznej |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Prof. nadzw. dr hab. Andrzej Turowicz (1904–1989)
Dyscyplina/specjalności: matematyka, równania różniczkowe, analiza funkcjonalna, rachunek prawdopodobieństwa, teoria gier i analizy numerycznej
Nota biograficzna
Urodził się 28 października 1904 roku w Przeworsku, zmarł 25 listopada 1989 roku w Tyńcu.
W latach 1922-1928 studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym UJ, w latach 1946-1950 odbył studia teologiczne. Stopień doktora otrzymał w 1946 roku na UJ, habilitował się w 1963 roku (Instytut Matematyczny PAN), w 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym.
W latach 1927-1937 nauczyciel w szkołach średnich Krakowa i Mielca, 1937-1939 adiunkt w Katedrze Matematyki Politechniki Lwowskiej; 1941-1945 urzędnik Izby Przemysłowo-Handlowej w Krakowie; wykładowca na Tajnym Uniwersytecie. W 1945 wstąpił do klasztoru benedyktynów w Tyńcu (o. Bernard); 1946-1952, 1956-1961 wykładowca na UJ; 1952-1956 wykładowca na KUL; 1962- pracownik Instytutu Matematycznego PAN.
Z AGH związany w latach 1929-1930 - asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Górniczego Akademii Górniczej w Krakowie. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych współpracował z Henrykiem Góreckim z Instytutu Automatyki AGH (opublikowali wspólnie 10 prac). Wykładał w Studium Doktoranckim organizowanym przez Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.
Opublikował kilkadziesiąt prac dotyczących równań różniczkowych, analizy funkcjonalnej, algebry, teorii sterowania i teorii automatycznej regulacji, rachunku prawdopodobieństwa, logiki matematycznej, teorii gier i analizy numerycznej.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM), członek honorowy PTM od 1957 roku.
Bibliografia
Książki
- Informator nauki polskiej 1989/1990. Warszawa 1989, s. 1198
- Duda R.: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012, s. 486-488, [foto] (Acta Universitatis Wratislaviensis, no. 3427)
- Słownik biograficzny matematyków polskich. Red. S. Domoradzki, Z. Pawlikowska-Brożek, D. Węglowska. Tarnobrzeg 2003, s. 246-247