Władysław Pilch: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Władysław Pilch | image = pilchw.jpg | family-name = Pilch | given-name = Władysław | additional-name = | honorific-prefix = ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1923
| birth_date = 1923–1996
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1996
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Rektora; Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Odznaka " Za pracę społeczną dla woj. krakowskiego", Medal KEN.
| awards = Trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Rektora; Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla woj. krakowskiego”, Medal KEN.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Władysław Pilch''' (1923-1996)
Prof. dr hab. inż. '''Władysław Pilch''' (1923–1996)


Specjalność: górnictwo (przeróbka surowców mineralnych)
Specjalność: górnictwo (przeróbka surowców mineralnych)


Urodził się 7 lutego 1923 roku w Wiśle, zmarł 5 lipca 1996 roku. W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.  
Urodził się 7 lutego 1923 roku w Wiśle, zmarł 5 lipca 1996 roku. W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.


Przebieg pracy zawodowej: AGH: kierownik Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych 1962-1982, prodziekan Wydziału Górniczego 1972-1975, wicedyrektor Instytutu 1976-1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982-1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.
Przebieg pracy zawodowej: AGH: kierownik Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych 1962–1982, prodziekan Wydziału Górniczego 1972–1975, wicedyrektor Instytutu 1976–1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982–1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.


Staże: Instytut "Mechanobr" w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981.
Staże: Instytut „Mechanobr” w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981.


Członek Sekcji Przeróbki Surowców Mineralnych PAN, Oddział w Krakowie w l. 1974-1993 oraz rad naukowych w wielu instytucjach naukowych.
Członek Sekcji Przeróbki Surowców Mineralnych PAN, Oddział w Krakowie w latach 1974–1993 oraz rad naukowych w wielu instytucjach naukowych.


Badania: separacja surowców mineralnych oraz surowców wtórnych i odpadowych w polach magnetycznych separatorów (separatory niskogradientowe, separatory wysokogradientowe - szczególnie separatory poligradientowe i nadprzewodnikowe), separacja w cieczach para- i ferromagnetycznych; opracowanie metody produkcji cieczy ferromagnetycznej; rozkłady pól magnetycznych w przestrzeniach roboczych separatorów, a także rozkłady sił magnetycznych; konstrukcja nowych typów separatorów, w tym zastosowanie magnesów stałych nowej generacji.
Badania: separacja surowców mineralnych oraz surowców wtórnych i odpadowych w polach magnetycznych separatorów (separatory niskogradientowe, separatory wysokogradientowe szczególnie separatory poligradientowe i nadprzewodnikowe), separacja w cieczach para- i ferromagnetycznych; opracowanie metody produkcji cieczy ferromagnetycznej; rozkłady pól magnetycznych w przestrzeniach roboczych separatorów, a także rozkłady sił magnetycznych; konstrukcja nowych typów separatorów, w tym zastosowanie magnesów stałych nowej generacji.


Działalność pozanaukowa: stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia, działalność w ZNP, m.in. funkcje sekretarza i prezesa Rady zakładowej ZNP w AGH 1965-1980; jako wicedyrektor Instytutu Profesorskiego zajmował się unowocześnianiem bazy dydaktycznej, organizacją praktyk przemysłowych studentów oraz zorganizował wyprawę studentów do Nigerii; był doradcą Biura Projektów Kopalnictwa Rud Żelaza w Częstochowie 1969-1980.
Działalność pozanaukowa: stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia, działalność w ZNP, m.in. funkcje sekretarza i prezesa Rady zakładowej ZNP w AGH 1965–1980; jako wicedyrektor Instytutu Profesorskiego zajmował się unowocześnianiem bazy dydaktycznej, organizacją praktyk przemysłowych studentów oraz zorganizował wyprawę studentów do Nigerii; był doradcą Biura Projektów Kopalnictwa Rud Żelaza w Częstochowie 1969–1980.


Autor 120 prac polskich i zagranicznych, 15 patentów i 40 ekspertyz. Promotor prac 6 doktorskich.
Autor 120 prac polskich i zagranicznych, 15 patentów i 40 ekspertyz. Promotor prac 6 doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 502, portr.
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 502, portr.
* Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999. S. 117
* Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 117




{{DEFAULTSORT:Pilch, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Pilch, Władysław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:21, 16 gru 2013

Władysław Pilch
Nazwisko Pilch
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1923–1996


Dyscyplina/specjalności górnictwo (przeróbka surowców mineralnych)



Odznaczenia i nagrody Trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Rektora; Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla woj. krakowskiego”, Medal KEN.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19721975

Prof. dr hab. inż. Władysław Pilch (1923–1996)

Specjalność: górnictwo (przeróbka surowców mineralnych)

Urodził się 7 lutego 1923 roku w Wiśle, zmarł 5 lipca 1996 roku. W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: kierownik Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych 1962–1982, prodziekan Wydziału Górniczego 1972–1975, wicedyrektor Instytutu 1976–1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982–1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.

Staże: Instytut „Mechanobr” w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981.

Członek Sekcji Przeróbki Surowców Mineralnych PAN, Oddział w Krakowie w latach 1974–1993 oraz rad naukowych w wielu instytucjach naukowych.

Badania: separacja surowców mineralnych oraz surowców wtórnych i odpadowych w polach magnetycznych separatorów (separatory niskogradientowe, separatory wysokogradientowe — szczególnie separatory poligradientowe i nadprzewodnikowe), separacja w cieczach para- i ferromagnetycznych; opracowanie metody produkcji cieczy ferromagnetycznej; rozkłady pól magnetycznych w przestrzeniach roboczych separatorów, a także rozkłady sił magnetycznych; konstrukcja nowych typów separatorów, w tym zastosowanie magnesów stałych nowej generacji.

Działalność pozanaukowa: stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia, działalność w ZNP, m.in. funkcje sekretarza i prezesa Rady zakładowej ZNP w AGH 1965–1980; jako wicedyrektor Instytutu Profesorskiego zajmował się unowocześnianiem bazy dydaktycznej, organizacją praktyk przemysłowych studentów oraz zorganizował wyprawę studentów do Nigerii; był doradcą Biura Projektów Kopalnictwa Rud Żelaza w Częstochowie 1969–1980.

Autor 120 prac polskich i zagranicznych, 15 patentów i 40 ekspertyz. Promotor prac 6 doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 502, portr.
  • Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 117