Giennadij Grigoriewicz-Piwniak: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|image=Giennadij_Piwniak.jpg | |image=Giennadij_Piwniak.jpg | ||
|birth_date=23 października 1940 | |birth_date=23 października 1940 | ||
|fields=elektromechanika | |fields=elektromechanika, energetyka | ||
|dhc_year=1999 | |dhc_year=1999 | ||
|dhc_reason=za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim | |dhc_reason=za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim | ||
Linia 45: | Linia 45: | ||
Doc. inż. '''Giennadij Grigorewicz Piwniak''' (1940-) | Doc. inż. '''Giennadij Grigorewicz Piwniak''' (1940-) | ||
Dyscyplina/specjalności: elektromechanika | (Геннадий Григорьевич Пивняк) | ||
Dyscyplina/specjalności: elektromechanika, energetyka | |||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie. W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał | Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie. | ||
W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał habilitację. | |||
W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu. | W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu. | ||
Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych. Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań. | Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych. | ||
Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań. | |||
W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku. | W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku. | ||
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, | Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, m.in.: członek Kolegium Ministerstwa Edukacji, Europejskiego Stowarzyszenia ds. Kształcenia Inżynierów (SEFI), Międzynarodowej Asocjacji ds. Ekonomii Elektroenergetyki, ekspert ONZ ds. technologii w przemyśle węglowym. Ponadto członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== |
Wersja z 19:05, 8 lut 2017
Giennadij Grigoriewicz-Piwniak | |
---|---|
Nazwisko | Piwniak |
Imię / imiona | Giennadij Grigorewicz |
Tytuły / stanowiska | Doc. inż. |
Data urodzenia | 23 października 1940
|
Dyscyplina/specjalności | elektromechanika, energetyka
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1999 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za całokształt osiągnięć w dziedzinie elektrotechniki, a w szczególności elektryfikacji przemysłu górniczego oraz znamienity wkład we współpracę pomiędzy Akademią Górniczą w Dniepropietrowsku i Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie, która służy rozwojowi nauki i normalizacji stosunków między narodami ukraińskim i polskim |
Doc. inż. Giennadij Grigorewicz Piwniak (1940-)
(Геннадий Григорьевич Пивняк)
Dyscyplina/specjalności: elektromechanika, energetyka
Nota biograficzna
Urodził się 23 października 1940 roku na Ukrainie.
W latach 1958–1963 studiował w Instytucie Górniczym w Dniepropietrowsku. W 1963 roku został inżynierem górnikiem-elektromechanikiem. W 1965 roku został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Elektryfikacji Robót Górniczych i Przedsiębiorstw Przemysłowych, w 1969 roku został mianowany docentem. W 1976 roku został mianowany kierownikiem tej Katedry. W 1981 roku uzyskał habilitację.
W 1981 roku objął funkcję prorektora ds. kształcenia Instytutu Górniczego w Dniepropietrowsku, w 1982 roku wybrano go rektorem tego Instytutu.
Jest twórcą szkoły naukowej w zakresie problematyki elektryfikacji zakładów górniczych od wytwarzania energii poprzez jej przesył, do konstrukcji i eksploatacji urządzeń elektrycznych w kopalniach i zakładach górniczych.
Autor ok. 150 publikacji naukowych, 52 patentów i innych opracowań.
W 1986 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę z AGH. Wspiera organizacje polonijne w Dniepropietrowsku.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce, Akademii Nauk Inżynierskich Ukrainy od 1991 roku, członek rzeczywisty Akademii Nauk Ukrainy od 1997 roku. Pełni wiele funkcji w organizacjach międzynarodowych, gremiach ekspertów i organach opiniodawczo-decyzyjnych, m.in.: członek Kolegium Ministerstwa Edukacji, Europejskiego Stowarzyszenia ds. Kształcenia Inżynierów (SEFI), Międzynarodowej Asocjacji ds. Ekonomii Elektroenergetyki, ekspert ONZ ds. technologii w przemyśle węglowym. Ponadto członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism.
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Narodowej Akademii Nauk Ukrainy im. S. A. Lebiediewa (1996), Nagroda Państwowa Ukrainy (1998), „Złota Odznaka” Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego w Polsce i inne
Bibliografia
Artykuły
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.04.1999], s. 1, 9, [30]
- Uroczystość nadania doktoratu honoris causa AGH Profesorowi Gienadijowi Grigoriewiczowi Piwniakowi - tekst laudacji wygłoszonej, w imieniu zmarłego prof. Ryszarda Kozioła, przez prof. Stanisława Witkowskiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 70, s. 45-47, [foto]
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowie Giennadijemu G. Piwniakowi