Marian Franciszek Warszyński

Marian Franciszek Warszyński
Nazwisko	Warszyński
Imię / imiona	Marian
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż., em.
Data urodzenia	1925
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn (konstrukcja i niezawodność maszyn)
Pełnione funkcje	Dyrektor Intytutu Podstaw Budowy Maszyn w latach 1969–1971
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Odznaczenia i nagrody	Ministra Szkolnictwa Wyższego (1963, 1967, 1969, 1981, 1985, 1989, 1992); Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal KEN, Złota Odznaka „Za zasługi dla m. Krakowa”.

Imię NazwiskoProf. dr hab. inż., em. Marian Franciszek Warszyński (1925–)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn (konstrukcja i niezawodność maszyn)

Nota biograficzna

Urodził się 18 lutego 1925 roku w Starachowicach. Absolwent AGH 1951, doktor 1962, doktor habilitowany 1968, profesor 1991.

Przebieg pracy zawodowej na AGH: kierownik Katedry Podstaw Konstrukcji Maszyn 1968–1969, dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn 1969–1971, zastępca dyrektora Instytutu Podstaw Budowy Maszyn ds. naukowych 1971–1975 i ds. dydaktycznych 1975–1991, kierownik Zakładu Podstaw Konstrukcji i Badania Maszyn 1969–1994.

Staże: Uniwerystet Techniczny w Budapeszcie, Węgry (1969), Uniwersytet Techniczny w Miszkolcu, Węgry (1971), Instytut Techn. w Leningradzie, ZSRR (1974), Uniwersytet Techniczny w Clausthal, RFN, (1988).

Członek Zespołu Eksploatacji Maszyn PAN 1986–, komitetu naukowego Sympozjonów Podstaw Konstrukcji Maszyn, komitetu naukowego Konferencji „Metody i środki projektowania wspomaganego komputerowo”, Komitetu Redakcyjnego przy PWN 1986–, KBN 1995–, Zespołu Dydaktyczno-Naukowego przy MNSWiT 1986–1989.

Badania: wytrzymałość zmęczeniowa elementów maszyn w powiązaniu z zagadnieniami niezawodności oraz problemy tarcia i zużycia, probabilistyka, współczynnik bezpieczeństwa.

Działalność pozanaukowa: prace społeczne w organizacjach studenckich (ZAMP, ZSP), w ZNP (przewodniczący Rady Wydziałowej).

Autor około 130 prac, w tym 12 prac oryginalnych, 3 książek, 26 ekspertyz, 60 opracowań dla przemysłu oraz około 100 referatów na konferencjach krajowych i zagranicznych. Autor wielu patentów patentów. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 591–592
• Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1075
• Wielka księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 387, portr.

• Dziennik Polski 2014, nr 122 (28 V 2014), s. A11 [nekr.]
• Dziennik Polski 2014, nr 123 (29 V 2014), s. A12 [nekr.]
• Dziennik Polski 2014, nr 124 (30 V 2014), s. A9 [nekr.]

Bibliografia

Inne

lub