Ludwik Żarnowski

Ludwik Żarnowski
Nazwisko	Żarnowski
Imię / imiona	Ludwik
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. inż.
Data urodzenia	25 października 1877
Miejsce urodzenia	Zeloma (obecnie Ukraina)
Data śmierci	2 grudnia 1953
Miejsce śmierci	Łódź
Dyscyplina/specjalności	walcownictwo, kuźnictwo
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Maszyn Hutniczych WH AG (1936–1938)
Wydział	Wydział Hutniczy

Prof. zw. inż. Ludwik Żarnowski (1877–1953)

Dyscyplina/specjalności: walcownictwo, kuźnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 25 października 1877 roku we wsi Zeloma na Ukrainie. Był synem powstańca z 1863 roku, zesłanego na Sybir. Zmarł 2 grudnia 1953 roku w Łodzi.

W 1900 roku ukończył Instytut Technologiczny w Petersburgu z dyplomem inżyniera technologa.

Pracował początkowo jako asystent szefa wielkich pieców w Hucie "Częstochowa". W 1902 roku został starszym asystentem Katedry Wytrzymałości Materiałów Politechniki Warszawskiej. Ze względów politycznych (aresztowany w 1903 roku z powodu przynależności do PPS), zmuszony był opuścić Politechnikę i Warszawę. W roku 1904 objął stanowisko konstruktora w Zakładach Hutniczych Południowo-Rosyjskiego Towarzystwa Metalurgicznego w Kamienskoje, gdzie następnie pełnił funkcje asystenta walcowni, szefa wydziału walcowni i kuźni, naczelnego inżyniera. W 1920 roku objął docenturę na Akademii Górniczej w Jekaterynosławiu (obecnie Dniepropietrowsk), gdzie wykładał przeróbkę plastyczną metali. W 1922 roku powrócił do Polski, w 1923 roku objął stanowisko zastępcy naczelnego dyrektora Towarzystwa Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, a w 1926 - dyrektora tych zakładów. W 1933 roku powrócił do pracy naukowej i dydaktycznej na Politechnice Warszawskiej, gdzie wykładał walcownictwo i kuźnictwo.

W latach 1936-1938 był kierownikiem Zakładu Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Wykładał walcownictwo i kuźnictwo oraz maszyny hutnicze, jako profesor nadzwyczajny, a od 1938 roku profesor zwyczajny.

W 1945 roku objął Katedrę Metalurgii na Politechnice Łódzkiej.

Napisał kilka książek z zakresu przeróbki plastycznej żelaza i stali, przygotował skrypty z technologii metali i hutnictwa. Opracował projekty klatek walcowniczych dla Huty im. M. Nowotki oraz kół zamachowych dla wielu śląskich hut.

Bibliografia

Książki

• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 216
• [Skład osobowy Akademii Górniczej ... 1937/38]. Kraków 1937, s. 28
• [Skład osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 30
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 189–191
• Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 239–240
• Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922–1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 57–58
• Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. [AGH] Kraków 2012. s. 146-147, [foto]
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 225–228, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

• Drzymała Z.: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny). Automatyka : półrocznik [wyd. AGH] 2001, T. 5 z. 1/2, s. 153–167, [foto]
• Nowakowski A., Wnęk, Z.: Wspomnienia o zmarłych profesorach Wydziału : Prof. dr Ludwik Żarnowski (1877–1953). Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 38–39