Jurgen Michael Honig: Różnice pomiędzy wersjami

Jurgen Michael Honig
Nazwisko	Honig
Imię / imiona	Jurgen Michael
Tytuły / stanowiska	Prof.
Data urodzenia	29 września 1924
Miejsce urodzenia	Getynga ;
Dyscyplina/specjalności	fizyka, chemia, inżynieria materiałowa ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	2009
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za unikatowe w skali światowej osiagnięcia w zakresie otrzymywania oraz badania własności fizycznych i chemicznych nowych materiałów o najwyższej czystości, a także za rozwinięcie szerokiej i bardzo owocnej współpracy z krakowskim środowiskiem naukowym

Wersja z 10:32, 13 gru 2017

Prof. Jurgen Michael Honig (1924-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, chemia, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku obywatel Stanów Zjednoczonych.

Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej w latach 1968–1982. Posiadał laboratoria zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.

W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA). W latach 1982–1999 był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.

Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex oraz zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Skonstruował teorię tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.

Autor ponad 400 publikacji. Wygłosił ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych.

Współpracował z polskimi fizykami i opublikował z nimi około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.

Źródła do biogramu

Artykuły

Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH : 21 czerwca 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 17, [foto]
[Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 23.09.2009], s. 2, 11-13, 36
Spałek J.: Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH. Biuletyn AGH 2010, nr 30/31, s. 15-16

Inne

Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa profesorowi Jurgenowi Michaelowi Honigowi

'stan na dzień 13.12.2017'

@@ Linia 46: / Linia 46: @@
 Prof. '''Jurgen Michael Honig''' (1924-)
-Dyscyplina/specjalności: fizyka; chemia; inżynieria materiałowa
+Dyscyplina/specjalności: fizyka, chemia, inżynieria materiałowa
 == Nota biograficzna ==
 Urodził się 29 września 1924 roku w Getyndze w Niemczech. Od 1946 roku obywatel Stanów Zjednoczonych.
-Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej  w latach 1968–1982. Posiadał swoje laboratorium zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.
+Ukończył studia w Amherst College w Massachusetts, a doktorat uzyskał na Uniwersytecie stanu Minnesota. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Princeton (New Jersey). Karierę zawodową związał z Uniwersytetem Purdue (West Lafayette, Indiana), gdzie pełnił między innymi funkcję Dyrektora Centrum Inżynierii Materiałowej  w latach 1968–1982. Posiadał laboratoria zarówno w Katedrze Chemii, jak i Fizyki na tym uniwersytecie.
-W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA), w latach 1982–1999 redaktor czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.
+W latach 1959–1967 prowadził zespół naukowy w laboratorium Lincolna w MIT (Cambridge, MA). W latach 1982–1999 był redaktorem czasopisma „Journal of Solid State Chemistry”.
-Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex. Zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Konstrukcja teorii tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.
+Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy zbudowanie unikalnego na skalę światową laboratorium hodowli monokryształów szerokiej klasy materiałów tlenkowych, takich jak NiO, La2NiO4, LaSrNiO3, V2O3 (czystego i domieszkowanego tytanem i chromem), Fe3O4, a także siarczków i selenków, np. kryształów mieszanych NiS2-xSex oraz zbadanie magnetyzmu tych układów, a przede wszystkim przejść fazowych typu izolator — metal lub półprzewodnik — półprzewodnik typu Verweya. Skonstruował teorię tych przejść fazowych w postaci statystycznej teorii termodynamicznej.
 Autor ponad 400 publikacji. Wygłosił ponad 100 referatów zaproszonych, plenarnych i innych na konferencjach międzynarodowych.
-Współpracował z polskimi fizykami i wraz z nimi opublikował około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.
+Współpracował z polskimi fizykami i opublikował z nimi około 50 prac, większość w ogólnoświatowych czasopismach naukowych. Brał udział w wielu konferencjach naukowych organizowanych w Polsce i opublikował szereg prac w „Acta Physica Polonica”. Wygłaszał też dwukrotnie cykl wykładów w Krakowie na temat termodynamiki procesów nieodwracalnych.
-== Bibliografia ==
+== Źródła do biogramu ==
 ==== Artykuły ====
 * Profesor Jurgen M. Honig doktorem honoris causa AGH : 21 czerwca 2010. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 30/31, s. 17, [foto]
@@ Linia 74: / Linia 74: @@
 {{DEFAULTSORT:Honig, Jurgen Michael}}
 [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
+''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.12.2017</span>''''