Zenobiusz Stefan Klębowski: Różnice pomiędzy wersjami

Zenobiusz Stefan Klębowski
Nazwisko	Klębowski
Imię / imiona	Zenobiusz Stefan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	30 października 1888
Miejsce urodzenia	Rokitno
Data śmierci	27 grudnia 1962
Miejsce śmierci	Słowik k. Kielc
Dyscyplina/specjalności	wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych
Wydział	Wydział Hutniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Aktualna wersja na dzień 15:46, 18 gru 2017

Prof. zw. dr inż. Zenobiusz Stefan Klębowski (1888–1962)

Dyscyplina/specjalności: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych

Nota biograficzna

Urodził się 30 października 1888 roku w Rokitnie, zmarł 27 grudnia 1962 roku w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).

Akademia Górnicza w Krakowie: wykłady z wytrzymałości i obliczeń naczyń, z części maszyn oraz z budowy kotłów parowych (1945–1948) na Wydziale Hutniczym.

Pracował również w Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.

Autor ok. 100 prac z zakresu wytrzymałości materiałów, budowy maszyn cieplnych; współopracował przepisy dotyczące budowy kotłów parowych i budowy naczyń ciśnieniowych. Współzałożyciel PT Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (1958).

Członek TNW, członek Komisji Nauk Technicznych PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody resortowe

Źródła do biogramu

Książki

Biogramy uczonych polskich. Materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 166-168
Słownik biograficzny techników polskich. Z.12. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2001, s. 82-84
Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 2 : H-Ł. Warszawa 1995, s. 210-211, [foto]

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).
-Akademia Górnicza w Krakowie: wykłady z wytrzymałości i obliczeń naczyń, z części maszyn oraz z budowy kotłów parowych (1945–1948) na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. Pracował również w Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.
+Akademia Górnicza w Krakowie: wykłady z wytrzymałości i obliczeń naczyń, z części maszyn oraz z budowy kotłów parowych (1945–1948) na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]].
+Pracował również w Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.
 Autor ok. 100 prac z zakresu wytrzymałości materiałów, budowy maszyn cieplnych; współopracował przepisy dotyczące budowy kotłów parowych i budowy naczyń ciśnieniowych. Współzałożyciel PT Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (1958).