Adolf Langrod: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|death_date=14 października 1968 | |death_date=14 października 1968 | ||
|death_place=Paryż | |death_place=Paryż | ||
|image= | |||
|fields=kolejnictwo | |fields=kolejnictwo | ||
|function=Prodziekan Wydziału Komunikacji AG | |function=Prodziekan Wydziału Komunikacji AG | ||
Wersja z 09:03, 8 lut 2018
| Adolf Langrod | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Langrod | ||||||||||||
| Imię / imiona | Adolf | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 15 stycznia 1876 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||||||
| Data śmierci | 14 października 1968 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Paryż | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | kolejnictwo | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Komunikacji AG | ||||||||||||
| Wydział | Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Adolf Langrod (1876–1968)
Dyscyplina/specjalności: kolejnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 15 stycznia 1876 roku w Krakowie. Zmarł 14 października 1968 roku w Paryżu.
W 1905 roku uzyskał na Politechnice Wiedeńskiej stopień doktora nauk technicznych.
W latach 1919-1928 zorganizował wydziały Konstrukcyjno-Doświadczalny oraz Budowy i Odbioru Taboru Kolejowego przy Ministerstwie Komunikacji i był ich naczelnikiem.
Od 1945 roku pracę w administracji i przemyśle łączył z dydaktyką i działalnością naukową.
Pracę akademicką rozpoczął w 1945 roku jako zastępca profesora na Politechnice Śląskiej (z tymczasową siedzibą w Krakowie) oraz równolegle jako organizator Oddziału Kolejowego na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej. W 1945 roku był prodziekanem Wydziału Komunikacji.
W AG zorganizował również Katedrę Budowy Taboru Kolejowego na Wydziale Komunikacji, którą kierował do przejścia na emeryturę w 1960 roku.
W 1947 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.
W latach 1948-1950 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Komunikacji.
W 1954 roku przeszedł wraz z katedrą i Wydziałem Mechanicznym na Politechnikę Krakowską.
Opublikował ok. 80 prac, w tym kilka podręczników i skryptów.
Członek Rady Technicznej przy ministrze Komunikacji, członek honorowy SIMP.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego
Źródła do biogramu
Książki
- Polski Słownik Biograficzny. T. 16/4, z. 71 : Lang Jan – Legatowicz Ignacy Piotr. Wrocław 1971, s. 507-508
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1995, s. 80-81
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 191