Mieczysław Nosowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Mieczysław
|given-name=Mieczysław
|honorific-prefix=Prof. nadzw. mgr inż.
|honorific-prefix=Prof. nadzw. mgr inż.
|image=
|birth_date=18 października 1901
|birth_date=18 października 1901
|birth_place=Sambor
|birth_place=Sambor
Linia 9: Linia 8:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=eksploatacja samochodów
|fields=eksploatacja samochodów
|faculty=Wydziały Politechniczne
|faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Mieczysław Nosowicz
|name=Mieczysław Nosowicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901–1969)
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901–1969)
Linia 61: Linia 27:
W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.
W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.


Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie.  
Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie.  


W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.
W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.

Wersja z 10:06, 8 lut 2018

Mieczysław Nosowicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Nosowicz
Imię / imiona Mieczysław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 18 października 1901
Miejsce urodzenia Sambor
Data śmierci 25 lutego 1969
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności eksploatacja samochodów
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. nadzw. mgr inż. Mieczysław Nosowicz (1901–1969)

Dyscyplina/specjalności: eksploatacja samochodów

Nota biograficzna

Urodził się 18 października 1901 roku w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1928 roku ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.

W 1959 roku otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.

Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 roku, po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.

W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.

Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie.

W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.

Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce. Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 : Nos Aleksander - Nussbaum Hilary. Wrocław [etc.] 1978, s. 235
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 128-129