Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem | |dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem | ||
|name=Tadeusz Rumanstorfer | |name=Tadeusz Rumanstorfer | ||
|image_size=11483 | |image_size=11483 | ||
}} | }} | ||
Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989) | Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989) | ||
| Linia 82: | Linia 50: | ||
{{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }} | {{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }} | ||
[[Category:Biogramy]] | |||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | ||
Wersja z 14:07, 6 mar 2018
| Tadeusz Rumanstorfer | |
|---|---|
| Nazwisko | Rumanstorfer |
| Imię / imiona | Tadeusz |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 9 maja 1901 |
| Miejsce urodzenia | Lwów |
| Data śmierci | 1989 |
| Miejsce śmierci | Katowice |
| Dyscyplina/specjalności | bezpieczeństwo pracy w górnictwie
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem |
Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)
Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Nota biograficzna
Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie. Zmarł w 1989 roku w Katowicach.
W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.
Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
W latach 1948–1955 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa (GIG), następnie przeszedł na emeryturę.
W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.
W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
Źródła do biogramu
Książki
- Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Norwicz. Kraków 1990, s. 74
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1989, 1 maja, s. 5
- Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. Przegląd Górniczy 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
- Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. Górnictwo : kwartalnik [wyd. AGH] 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto]
- Sieński H.: Członkowie Honorowi Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Zasłużeni dla Akademii Górniczo-Hutniczej : tablice - pamięć wiecznie żywa - cz 14. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 34-35
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH