Aleksander Wacław Krupkowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = 1894 | | birth_date = 1894-1978 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 15:52, 8 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr inż. Aleksander Wacław Krupkowski (1894-1978)
Specjalność: przeróbka plastyczna metali, analia techniczna metali, pirometalurgia, fizykochemia metali, podstawy termodynamiki, stopy metali nieżelaznych
Urodził się w Nadarzynie k. Pruszkowa 27 marca 1894 roku, zmarł w Krakowie 1 maja 1978 roku. Studia metalurgiczne w Instytucie Politechnicznym w Petersburgu (1912-17), studia uzupełniające w Uniwersytecie w Lejdzie (1927-28) i w Politechnice Warszawskiej (1928). W wyniku Sonderaktion Krakau był więziony w Krakowie, we Wrocławiu i w Sachsenhausen.
Dr nauk technicznych PW (1928). Początkowo pracował w PW a od 1923 r. w AG jako adiunkt, następnie po habilitacji prof. nadzw. od 1930 r., kierownik Katedry Innych poza Żelazem Metali (1930-45), profesor zw. (1937), kierownik Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych. Prowadził wykłady z metalurgii metali nieżelaznych w l. 1930-1939 i 1945-64.
Pracownik Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, Przewodniczący Polskiego Komitetu Hutnictwa PAN i innych placówek naukowo-badawczych. Naczelny Redaktor "Archiwum Hutnictwa".
Opublikował ok. 160 prac z zakresu naprężeń metali (m. in. wyprowadził tzw. wzór Krupkowskiego); wraz z M. Balickim opisał zjawiska zachodzące w procesie rekrystalizacji; sformułował paraboliczne prawo umocnienia metali polikrystalicznych i in. Autor 20 patentów. Twórca największej w Polsce szkoły metalurgicznej, zainicjował współpracę naukową z Institute of Metals, Iron and Steel Institute i Institute of Mining and Metallurgical Engineers w USA.
Członek korespon. ANT (1934), czł. zw.TNW, czł.rzecz. PAN, wiceprezes PAN (1962-65) i PAU, członek polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych.
Doktor honoris causa Akademii Górniczej we Freibergu (1961). Jego imieniem nazwano Inst. Podstaw Metalurgii PAN.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 183-189
- Uczeni Polscy XIX i XX stulecia. T. 2 : H-Ł. Warszawa 1995. S. 357-359
- Akademia Nauk Technicznych 1933-1937. Warszawa 1937. S. 130-131
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984. S. 111-112
- Nauka Polska 1961 nr 2 (34). s. 99-104
- [Dyplom nadania DHC AGH] (materiały Archiwum AGH)