Zofia Konik: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=4 czerwca 2017 | |death_date=4 czerwca 2017 | ||
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, | |awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, | ||
|name=Zofia Konik | |name=Zofia Konik | ||
|image_size=11370 | |image_size=11370 | ||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–2017) | Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–2017) | ||
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia | Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii. | ||
Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: | Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy. | ||
W 1993 r. przeszła na emeryturze i kontynuując jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego | |||
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych. | |||
Współautorka 42 publikacji i 23 patentów. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Odznaka Honorowa NOT | [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Zespołowa [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. | * Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto] | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== |
Wersja z 16:38, 10 gru 2018
Zofia Konik | |
---|---|
Nazwisko | Konik |
Imię / imiona | Zofia |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 28 lutego 1933 |
Miejsce urodzenia | Dąbrowa Tarnowska |
Data śmierci | 4 czerwca 2017
|
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia |
Dr inż. Zofia Konik (1933–2017)
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. W 1955 ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii.
Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy.
W 1993 r. przeszła na emeryturze i kontynuując jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych.
Współautorka 42 publikacji i 23 patentów.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zespołowa Państwowa Nagroda I stopnia, Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto]
Artykuły
- Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.]