Jerzy Ryś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1922–2010
| birth_date = 1922
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date = 2010
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  

Wersja z 15:52, 8 sty 2014

Jerzy Ryś
Nazwisko Ryś
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1922
Data śmierci 2010
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia



Odznaczenia i nagrody (Wielokrotnie) Ministra Szkolnictwa Wyższego, Ministra Hutnictwa, im. prof. Władysława Taklińskiego; Złote Odznaki: „Za pracę społeczną dla m. Krakowa”, ZNP, SITPH, Huty Stalowa Wola, tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel PRL” 1989, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19721981

Prof. dr hab. inż. Jerzy Ryś (1922–2010)

Specjalność: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia

Urodził się 10 czerwca 1922 r. w Krakowie. Zmarł 3 sierpnia 2010 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na AGH (1950); doktorat (1960), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1974), profesor zwyczajny (1980).

Asystent, starszy asystent, adiunkt w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej (1949–1967), zastępca kierownika Studium dla Pracujących Wydziału Metalurgicznego (1966–1969), kierownik (i organizator) Laboratorium Stereologii IM AGH (1967–1992), prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1972–1981), wicedyrektor Instytutu Metalurgii (1972–1981). W 1966 roku odbył staż naukowy u prof. S. A. Sałtykowa, światowego autorytetu w dziedzinie metalografii ilościowej, w Katedrze Metaloznawstwa Politechnicznego Instytutu w Erewaniu w Armenii. Po powrocie do kraju, przy poparciu prof. Jasiewicza, stworzył w ramach Katedry Metalografii, Zespół Metalografii Ilościowej. Była to pierwsza, pionierska placówka w Kraju zajmująca się metodami stereologicznymi do oceny mikrostruktury. W 1992 r. przeszedł na emeryturę i w dalszym ciągu był aktywny naukowo, szczególnie interesowała go historia mikroskopii klasycznej.

Członek Polskiego Towarzystwa Stereologicznego 1988–1992 (założyciel, wiceprezes), Komitetów PAN: Metalurgii 1973–1992, Nauki o Materiałach 1974–1992, Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału Krakowskiego 1965–1992, International Society for Stereology 1979–1999, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego. Twórca polskiej szkoły stereometrycznej metalografii ilościowej.

Członek i wiceprezes Komisji Rewizyjnej ZNP przy AGH 1965–1980, konsultant naukowy Instytutu Metali Nieżelaznych oraz hut: Baildon w Katowicach 1964–1991, HTS w Krakowie 1978–1990; wieloletni współpracownik z Hutą Stalowa Wola.

Autor ponad 200 prac naukowych, w tym 4 książek i 5 skryptów, głównie z zakresu zastosowania statystyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa w metalurgii i metaloznawstwie oraz z dziedziny stereometrycznej metalografii ilościowej. Promotor 11 prac doktorskich.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. S. 622
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 22–23
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 734
  • Dziennik Polski 2010 nr 182 (6 VIII 2010). s. A15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice Wydaw. Helion cop. 2004. S. 309–310