Ludomir Sleńdziński: Różnice pomiędzy wersjami

Ludomir Sleńdziński
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Sleńdziński
Imię / imiona	Ludomir ;
Data urodzenia	29 października 1889
Miejsce urodzenia	Wilno
Data śmierci	25 listopada 1980
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	malarstwo, rzeźbiarstwo
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1949-1954)
Wydział	Wydziały Politechniczne - Wydział Architektury ;
Odznaczenia i nagrody	Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy

Wersja z 19:29, 22 sty 2019

Prof. Ludomir Sleńdziński (1889-1980) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: malarstwo, rzeźbiarstwo

Nota biograficzna

Urodził się 29 października 1889 roku w Wilnie. Zmarł 26 listopada 1980 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1910 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Ukończył je z wyróżnieniem w 1916 roku za kompozycję "Idylla". W 1917 roku pracował w fabryce w Jekatierynosławiu, a po wybuchu rewolucji w Komitecie Polskim. Następnie był nauczycielem rysunku w szkole polskiej w Humaniu, a latach 1921-1922 w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. W 1920 roku był jednym z organizatorów Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków (WTAP), któremu prezesował przez cały czas jego istnienia (do 1939 roku). Od 1923 roku był członkiem warszawskiego stowarzyszenia "Rytm".

W 1925 roku został powołany na stanowisko profesora w Katedrze Malarstwa Monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. W 1928 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1938 - profesora zwyczajnego malarstwa dekoracyjnego.

W latach 1929-1932 pełnił tam funkcje prodziekana, a w latach 1932-1939 dziekana Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. W 1931 roku uczestniczył w odkryciu grobów królewskich w podziemiach katedry. Na przełomie 1932 i 1933 roku brał udział w organizowaniu Rady Wileńskiej Zrzeszeń Artystycznych (Erwuza) skupiającej 9 organizacji kulturalno-artystycznych. W 1934 roku został prezesem Rady.

Lata okupacji spędził w Wilnie, zajmując się praca artystyczna. W czasie okupacji niemieckiej brał udział w tajnym nauczaniu. W 1943 roku został aresztowany i wywieziony na kilka miesięcy do obozu ciężkich robót w Prawianiszkach.

W marcu 1945 roku opuścił Wilno i przyjechał do Krakowa. W tym samym roku objął Katedrę Rysunku i Rzeźby Wydziału Architektury Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.

Został mianowany na profesora zwyczajnego rysunku odręcznego w 1948 roku. W 1953 roku uzyskał stopień doktora nauk o sztuce.

Był członkiem Związku Zawodowego Artystów Plastyków.

W latach 1920-1939 prezesował Wileńskiemu Towarzystwu Artystów Plastyków, którego był jednym z organizatorów. Był także członkiem warszawskiego stowarzyszenia "Rytm" od 1923 roku i wiceprezesem Krakowskiego Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych od 1951 roku.

Podróżował po Krymie. Odbył wiele podróży studyjnych w roku 1924 (Paryż, Rzym, Orvieto, Ferrara, Florencja, Wenecja, Wiedeń)oraz w latach 1927-1928 (Hiszpania, Anglia, Grecja, Egipt, Syria, Liban, Palestyna, Turcja).

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski łotewskiego Orderu Trzech Gwiazd, Order Sztandaru Pracy I kl., Złoty Krzyż Zasługi, złoty medal w Paryżu na międzynarodowej wystawie "Sztuka i Technika"

Źródła do biogramu

Książki

Polski Słownik Biograficzny. T. 36/4, z. 159: Skrzypek Józef - Słomka Jan. Kraków 1998, s. 555-559
Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red.: Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 32
Siwik A., Artymiak R.: Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Krakowska : kształtowanie się środowiska akademickiego uczelni technicznych w Krakowie w latach 1945-1954. Toruń 2002, s. 97-134, [foto]
[Skład osobowy AGH ... 1950-51]. Kraków 1951, s. 67

stan na dzień 22.01.2019

@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 W latach 1929-1932 pełnił tam funkcje prodziekana, a w latach 1932-1939 dziekana  Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego.
 W 1931 roku uczestniczył w odkryciu grobów królewskich w podziemiach  katedry.
 Na przełomie 1932 i 1933 roku brał udział w organizowaniu Rady Wileńskiej Zrzeszeń Artystycznych (Erwuza) skupiającej 9 organizacji kulturalno-artystycznych. W 1934 roku został prezesem Rady.
 Lata okupacji spędził w Wilnie, zajmując się praca artystyczna. W czasie okupacji niemieckiej brał udział w tajnym nauczaniu. W 1943 roku został aresztowany i wywieziony na kilka miesięcy do obozu ciężkich robót w Prawianiszkach.
 W marcu 1945 roku opuścił Wilno i przyjechał do Krakowa. W tym samym roku objął Katedrę Rysunku i Rzeźby [[Wydziały Politechniczne - Wydział Architektury|Wydziału Architektury Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej.
@@ Linia 55: / Linia 51: @@
 ==== Książki ====
 * Polski Słownik Biograficzny. T. 36/4, z. 159: Skrzypek Józef - Słomka Jan. Kraków 1998, s. 555-559
+* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red.: Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 32
+* Siwik A., Artymiak R.: Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Krakowska : kształtowanie się środowiska akademickiego uczelni technicznych w Krakowie w latach 1945-1954. Toruń 2002, s. 97-134, [foto]
 * [Skład osobowy AGH ... 1950-51]. Kraków 1951, s. 67