Jan Głownia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=14.01.1940
|birth_date=14.01.1940
|birth_place=Kwaczała
|birth_place=Kwaczała
|fields=metalurgia, odlewnictwo
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa (1985-2010)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
Linia 15: Linia 15:
Prof. dr hab. inż. '''Jan Głownia''' (1940–)
Prof. dr hab. inż. '''Jan Głownia''' (1940–)


Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 25: Linia 25:
Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.
Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.


Zatrudniony w AGH w 1966 roku, gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku. Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). Do czasu emerytury był Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).
Zatrudniony w AGH w 1966 roku, gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku. Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). W latach 1985-2010 był Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).


W latach 1994-1996  pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie jako Kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu. Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.
W latach 1994-1996  pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie jako Kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu. Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.


Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Sekcji Staliwa STOP (przewodniczący), The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).
Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP (przewodniczący Sekcji Staliwa), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Komisji Odlewnictwa PAN w Katowicach, The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).


Autor 25 prac oryginalnych, 15 patentów. Promotor 3 prac doktorskich.
Autor 168 publikacji (w tym 2 książek), 18 patentów. Promotor 5 prac doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====

Wersja z 18:08, 23 sty 2019

Jan Głownia
Jan Glownia.jpg
Nazwisko Głownia
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 14.01.1940
Miejsce urodzenia Kwaczała


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa (1985-2010)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Jan Głownia (1940–)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów

Nota biograficzna

Urodził się 14 stycznia 1940 roku w Kwaczale w województwie małopolskim.

W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH. W 1972 roku uzyskał doktorat, dr hab. 1982, profesor od 1992 r.

Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.

Zatrudniony w AGH w 1966 roku, gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku. Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). W latach 1985-2010 był Kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).

W latach 1994-1996 pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie jako Kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu. Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.

Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP (przewodniczący Sekcji Staliwa), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Komisji Odlewnictwa PAN w Katowicach, The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).

Autor 168 publikacji (w tym 2 książek), 18 patentów. Promotor 5 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi 1987, Nagroda Min. Nauki, Szkol. Wyższ. i Techn. 1979 i 1989, Złota Odznaka Hon. STOP, Odznaka NOT (dwukrotnie), nagrody rektora (wielokrotnie)

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/glownia-jan-03183

Źródła do biogramu

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 97
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [1998], s. 471, [foto]

Artykuły

Inne

stan na dzień 22.01.2019