Marian Olszewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1911 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1971 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = |
Wersja z 15:53, 8 sty 2014
Marian Olszewski | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Olszewski | ||||||||||||||||
Imię / imiona | Marian | ||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. inż. | ||||||||||||||||
Data urodzenia | 1911 | ||||||||||||||||
Data śmierci | 1971 | ||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo
| ||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe. | ||||||||||||||||
|
Prof. nadzw. inż. Marian Olszewski (1911–1971)
Specjalność: odlewnictwo
Urodził się w Dąbrowie Górniczej, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a od 1934 roku pracował równocześnie w tej Uczelni jako asystent. Tutaj także uzyskał dyplom inżyniera metalurga w 1945 roku.
Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta w Katedrze Metalurgii Stali, a od 1946 r. w nowo powstałej Katedrze Odlewnictwa. Prowadził zajęcia z materiałów formierskich, metalurgii dla odlewników, maszyn i urządzeń odlewniczych. W 1948 r. zorganizował w AG pierwsze w kraju laboratorium materiałów formierskich. W latach 1950–51 kierował większością prac ekipy pomiarowej Katedry Odlewnictwa AGH. Rozwinął badania w zakresie ciekłych stopów odleniczych.
W 1952 roku został powołany na stanowisko zastępcy Wydziału Odlewnictwa, którego był współtwórcą oraz na kierownika Katedry Technologii Formy. W latach 1952–1965 był kierownikiem Zakładu Materiałów Formierskich, a następnie kierownikiem Zakładu Badań Metali Ciekłych w Katedrze Technologii Formy. W 1969 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1966–68 pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa.
Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105–106