Roman Józef Woźniacki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Myślenice
|birth_place=Myślenice
|death_date=5 maja 1995
|death_date=5 maja 1995
|fields=metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii
|fields=metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.
|name=Roman Józef Woźniacki
|name=Roman Józef Woźniacki
Linia 15: Linia 15:




Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 31: Linia 31:
W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].  
W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].  


W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych.
W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.
 
W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.
 
 


Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).
Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).


Pracownik branżowego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie. W AGH asystent Katedry Matematyki, adiunkt Wydziału Metalurgii (1954–1969), docent, a następnie profesor Instytutu Metalurgii.
 


Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.
Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.

Wersja z 15:20, 26 mar 2019

Roman Józef Woźniacki
Roman Woźnicki.jpg
Nazwisko Woźniacki
Imię / imiona Roman Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 grudnia 1920
Miejsce urodzenia Myślenice
Data śmierci 5 maja 1995
Dyscyplina/specjalności metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.

Prof. dr hab. inż. Roman Józef Woźniacki (1920–1995) biogram będzie uzupełniony


Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców

Nota biograficzna

Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku.

W czasie wojny pracował w jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.

Po wojnie podjął Studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.

W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.

Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.

W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.


Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).


Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.

Autor lub współautor artykułów z zakresu pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
  • Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 54
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.

Artykuły

Inne




stan na dzień 23.03.2019