Adam Łukaszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Adam Łukaszewski
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Łukaszewski
Imię / imiona	Adam
Tytuły / stanowiska	Inż. doc.
Data urodzenia	3 sierpnia 1876 roku
Miejsce urodzenia	Jassy
Data śmierci	31 marca 1912
Miejsce śmierci	Kraków ; ; ;

Wersja z 12:46, 28 cze 2019

Inż. doc. Adam Łukaszewski (1876-1912)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1876 roku w Jassach, w Rumunii. Zmarł 31 marca 1912 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim, następnie ekshumowany do rodzinnego grobu na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

W sierpniu 1887 roku z rodziną przeprowadził się do Lwowa, gdzie uczęszcza do szkoły realnej i w 1891 roku zdał maturę. W 1892 roku wyjechał na studia górnicze do Leoben, które ukończył w 1896 roku. W okresie wrzesień 1896 roku - luty 1897 roku pracował, jako inżynier-asystent w Compagnie Commerciale Francaise w kopalni „Potok” w Borysławiu. W tym samym czasie został członkiem komisji gazowej dla Borysławia. Od września 1898 roku pracował, jako inżynier w kopalni wosku Galicyjskiego Banku Kredytowego. Samodzielnie uczy się języka angielskiego i elektrotechniki. W październiku 1900 roku, razem z kolegami Janem Witkowskim i Konstantym Platerem, organizują Zjazd Leobeńczyków i Zebranie Górnicze, na którym podjęto decyzję o organizacji Zjazdu Górniczego w Krakowie. w lipcu 1902 roku, po katastrofie eksplozji gazów w kopalni T. A. ”Borysław”, został mianowany przez Ministra rolnictwa, członkiem komisji mającej zbadać sytuację na kopalniach wosku ziemnego w Galicji w okręgu drohobyckim i stanisławowskim. W latach 1903-1904 z polecenia Ministra rolnictwa, odbył podróż naukową do Niemiec, Anglii i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Po powrocie do kraju, w latach 1904-1906, był kierownikiem kopalni wosku „Concordia” w Borysławiu.

W październiku 1905 roku, na Zjeździe Leobeńczyków w Krakowie, został wybrany sekretarzem komitetu, który organizował w 1906 roku I Zjazd Górników i Hutników w Krakowie. Jest siłą napędową zjazdu. Na Zjeździe została powołana Stała Delegacja, której zadaniem było realizowanie postanowień Komitetu Zjazdu, Adam Łukaszewski był jej sekretarzem do 1912 roku. Jako członek Delegacji był, m.in.: współzałożycielem i sekretarzem Związku Górników i Hutników Polskich w Austrii, współzałożycielem pierwszej polskiej szkoły sztygarów w Dąbrowie na Śąsku Cieszyńskim, organizatorem II Zjazdu Górników i Hutników w 1910 roku we Lwowie, współautorem „Monografii krakowskiego zagłębia węglowego” i Kalendarza Górniczego „Szczęść Boże”. Był delegatem do Krajowej Rady Naftowej, członkiem Krajowej Rady Górniczej w Galicji, współwłaścicielem firmy Bielski i Łukaszewski Ska, zajmującej się budowaniem zbiorników ziemnych na ropę i udoskonalającej ich konstrukcję. Opracował nowy sposób torpedowania otworów wiertniczych, który patentuje w 1907 roku.

16 kwietnia 1908 roku otrzymał tytuł docenta na Politechnice Lwowskiej i przez dwa lata wykładał dział maszyn górniczych, czerpanie wody i wentylację.

W 1909 roku, wraz z grupą kolegów założył Towarzystwo dla Przedsiębiorstw Górniczych „TEPEGE” w Krakowie, którego był kierownikiem. Firma działa na terenie Galicji i w Królestwie Polskim wykonując wiele trudnych prac.

23-26 października 1910 roku odbył się II Zjazd Górników i Hutników we Lwowie, którego był współorganizatorem oraz wygłosił referat na temat stworzenia „Monografii naftowego przemysłu górniczego i rafineryjnego w Galicji”. Na Zjeździe tym podjęto decyzję o utworzeniu wyższej szkoły górniczej w Krakowie lub we Lwowie i jako sekretarz Delegacji przygotował ankietę dla środowisk górniczych, która miała pokazać ich poparcie dla tej inicjatywy. Starannie przygotowana ankieta oraz napisany, razem z inż. Janem Zarańskim, „Memoriał Delegacji Górników i Hutników polskich w sprawie założenia Akademii górniczej w Krakowie”, były przełomowymi momentami w staraniach utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie. Pracował też nad statutem i programem studiów przyszłej uczelni.

28 lutego 1912 roku złożył w Politechnice Lwowskiej dokumenty o nadanie tytułu profesora zwyczajnego Katedry Maszyn Górniczych.

Autor i współautor kilkunastu artykułów. Publikował, m.in. w "Gazecie Polskiej" i "Czasie".

Tytuły : inż. górniczy, doc. Politechniki Lwowskiej

Dyscyplina/Specjalności : inżynier górniczy, inicjator i współtwórca AGH Pełnione funkcje : Sekretarz Delegacji Górników i Hutników, sekretarz Związku Górników i Hutników w Austrii, członek Krajowej Rady Górniczej w Galicji, delegat do Krajowej Rady Naftowej, kierownik Katedry Maszyn Górniczych na Politechnice Lwowskiej ….

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne

Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):

oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 28.06.2019

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Łukaszewski
 |given-name=Adam
-|honorific-prefix=inż. doc.
+|honorific-prefix=Inż. doc.
+|birth_date=3 sierpnia 1876 roku
+|birth_place=Jassy
+|death_date=31 marca 1912
+|death_place=Kraków
 }}
 Inż. doc. '''Adam Łukaszewski''' (1876-1912)
@@ Linia 8: / Linia 12: @@
 '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
-Dyscyplina/specjalności:
+Dyscyplina/specjalności:górnictwo
 == Nota biograficzna ==
-==== Odznaczenia i nagrody ====
+Urodził się 3 sierpnia 1876 roku w Jassach,  w Rumunii. Zmarł 31 marca 1912 roku w Krakowie. Pochowany na  Cmentarzu Rakowickim, następnie ekshumowany do rodzinnego grobu  na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
+W sierpniu 1887 roku z rodziną przeprowadził się do Lwowa, gdzie uczęszcza do szkoły realnej i  w 1891 roku zdał maturę. W 1892 roku wyjechał na studia górnicze do Leoben, które ukończył w 1896 roku. W okresie wrzesień 1896 roku - luty 1897 roku pracował, jako inżynier-asystent w Compagnie Commerciale Francaise w kopalni „Potok” w Borysławiu. W tym samym czasie został członkiem komisji gazowej dla Borysławia. Od września 1898 roku pracował, jako inżynier w kopalni wosku Galicyjskiego Banku Kredytowego. Samodzielnie uczy się języka angielskiego i elektrotechniki. W październiku 1900 roku, razem z kolegami Janem Witkowskim i Konstantym Platerem, organizują Zjazd Leobeńczyków i Zebranie Górnicze, na którym podjęto decyzję o organizacji Zjazdu Górniczego w Krakowie. w lipcu 1902 roku, po katastrofie eksplozji gazów w kopalni T. A. ”Borysław”, został mianowany przez Ministra rolnictwa, członkiem komisji mającej zbadać sytuację na kopalniach wosku ziemnego w Galicji  w okręgu drohobyckim i stanisławowskim. W latach 1903-1904 z polecenia Ministra rolnictwa, odbył podróż naukową do Niemiec, Anglii i Stanów Zjednoczonych Ameryki.
+Po powrocie do kraju,  w latach 1904-1906, był kierownikiem kopalni wosku „Concordia” w Borysławiu.
+W październiku 1905 roku, na Zjeździe Leobeńczyków w Krakowie, został wybrany sekretarzem komitetu, który organizował w 1906 roku I Zjazd Górników i Hutników w Krakowie. Jest siłą napędową zjazdu. Na Zjeździe została powołana Stała Delegacja, której zadaniem było realizowanie postanowień Komitetu Zjazdu, Adam Łukaszewski był jej sekretarzem do 1912 roku. Jako członek Delegacji był, m.in.: współzałożycielem i sekretarzem Związku Górników i Hutników Polskich w Austrii, współzałożycielem pierwszej polskiej szkoły sztygarów w Dąbrowie na Śąsku Cieszyńskim, organizatorem II Zjazdu Górników i Hutników w 1910 roku we Lwowie, współautorem „Monografii krakowskiego zagłębia węglowego” i Kalendarza Górniczego „Szczęść Boże”. Był delegatem do Krajowej Rady Naftowej, członkiem Krajowej Rady Górniczej w Galicji, współwłaścicielem firmy Bielski i Łukaszewski Ska, zajmującej się budowaniem zbiorników ziemnych na ropę i udoskonalającej ich konstrukcję. Opracował nowy sposób torpedowania otworów wiertniczych, który patentuje w 1907 roku.
+kwietnia 1908 roku otrzymał tytuł docenta na Politechnice Lwowskiej i przez dwa lata wykładał dział maszyn górniczych, czerpanie wody i wentylację.
+W 1909 roku, wraz z grupą kolegów założył Towarzystwo dla Przedsiębiorstw Górniczych „TEPEGE” w Krakowie, którego był kierownikiem. Firma działa na terenie Galicji i w Królestwie Polskim wykonując wiele trudnych prac.
+-26 października 1910 roku odbył się II Zjazd Górników i Hutników we Lwowie, którego był współorganizatorem oraz wygłosił referat na temat stworzenia „Monografii naftowego przemysłu górniczego i rafineryjnego w Galicji”. Na Zjeździe tym podjęto decyzję o utworzeniu wyższej szkoły górniczej w Krakowie lub we Lwowie i jako sekretarz Delegacji przygotował ankietę dla środowisk górniczych, która miała pokazać ich poparcie dla tej inicjatywy. Starannie przygotowana ankieta oraz napisany, razem z inż. Janem Zarańskim, „Memoriał Delegacji Górników i Hutników polskich w sprawie założenia Akademii górniczej w Krakowie”, były przełomowymi momentami w staraniach utworzenie Akademii Górniczej w Krakowie. Pracował też nad statutem i programem studiów przyszłej uczelni.
+lutego 1912 roku złożył w Politechnice Lwowskiej dokumenty o nadanie tytułu profesora zwyczajnego Katedry Maszyn Górniczych.
+Autor i współautor kilkunastu artykułów. Publikował, m.in. w "Gazecie Polskiej" i "Czasie".
+Tytuły : inż. górniczy, doc. Politechniki Lwowskiej
+Dyscyplina/Specjalności : inżynier górniczy, inicjator i współtwórca AGH
+Pełnione funkcje :  Sekretarz Delegacji Górników i Hutników, sekretarz Związku Górników i Hutników w Austrii, członek Krajowej Rady Górniczej w Galicji, delegat do Krajowej Rady Naftowej,  kierownik Katedry Maszyn Górniczych na
+Politechnice Lwowskiej ….
-==== Bibliografia publikacji ====
 == Źródła do biogramu ==