Wiesław Długosz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1927 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1986 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = |
Wersja z 15:55, 8 sty 2014
Wiesław Długosz | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Długosz | ||||||||
Imię / imiona | Wiesław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||
Data urodzenia | 1927 | ||||||||
Data śmierci | 1986 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | przeróbka surowców mineralnych
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi 1974, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1979, nagrody Ministrwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu Chemicznego, liczne nagrody Rektora AGH. | ||||||||
|
Doc. dr inż. Wiesław Długosz (1927–1986)
Specjalność: przeróbka surowców mineralnych
Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. W 1956 uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni metod izotopowych i technologii flotacji, kierownika Zakładu fizykochemicznych metod wzbogacania.
Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie.
Szczególny zakres jego działalności to zagadnienia dotyczące technologii wzbogacania i uszlachetniania surowców mineralnych oraz teorii i technologii flotacji.
Autor około 60 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, około 40 opracowań dla przemysłu i kilku patentów. Był promotorem 3 prac doktorskich i 40 prac magisterskich i recenzentem prac magisterskich, doktorskich, referatów naukowych oraz innych prac naukowo-badawczych.
Źródło:
- Inżynieria Mineralna 2003 nr 1. s. 50–51, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo Hutniczej. Gliwice cop.2004. S. 68