Wiesław Andrzej Rakowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja. | Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja. | ||
W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym. | W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym. Na Wydzial Inżynierii Mechanicznej i Robotyki był kierownikiem Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM oraz kierownikiem Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”. | ||
W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. | W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. | ||
Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce. | Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce. | ||
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych | Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych | ||
i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. | i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. | ||
Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008. | Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008. | ||
Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych). | Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych). | ||
Linia 68: | Linia 61: | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* | * Informacja od p. Wiesława Andrzeja Rakowskiego [inf. mailowa z dnia 2.03.2020] | ||
{{DEFAULTSORT:Rakowski, Wiesław Andrzej}} | {{DEFAULTSORT:Rakowski, Wiesław Andrzej}} |
Wersja z 13:17, 5 mar 2020
Wiesław Andrzej Rakowski | |
---|---|
Nazwisko | Rakowski |
Imię / imiona | Wiesław Andrzej |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 15 czerwca 1947
|
Dyscyplina/specjalności | inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne |
Wydział | Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|
Prof. dr hab. inż. Wiesław Andrzej Rakowski (1947-)
biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne
Nota biograficzna
Urodził się 15 czerwca 1947 roku.
W 1971 roku ukończył Politechnikę Krakowską.
Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Maszyn i Techniki Smarowniczej Instytutu Podstaw Budowy Maszyn Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.
W 1975 roku w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki WMGiH obronił z wyróżnieniem pracę doktorską "Zagadnienie zastosowania tworzyw sztucznych na klocki hamulcowe pociągów przewozu dołowego". Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. w 1976 roku został adiunktem
W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. W 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes.
W latach 1991-1996 współpracował z Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor w 1995 roku).
Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.
W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym. Na Wydzial Inżynierii Mechanicznej i Robotyki był kierownikiem Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM oraz kierownikiem Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.
W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową.
Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.
Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).
Wypromował 3 doktorów oraz ponad 50 magistrów i inżynierów, w tym studentów francuskich.
W 1983 roku został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM), Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants.
W dniu 14 grudnia 1981 roku wyraził swój sprzeciw wobec ogłoszenia stanu wojennego.
Członkostwa w stowarzyszeniach zawodowych i innych: The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Wear and Erosion; Committee on Metallic and Inorganic Coatings; Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants; Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”; Polskie Towarzystwo Tribologiczne; Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering. Godności i stanowiska: PAN - Członek Komitetu Nauki o Materiałach Polskiej Akademii Nauk, Sekcja Inżynieria Powierzchni od 2012 roku. W 2019 roku założył Fundację Etyka w Nauce i jest jej prezesem.
Odznaczenia i nagrody
“Medal Złoty za Wieloletnią Służbę”, dwie Nagrody Naukowe Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976, 1985), kilkanaście Naukowych Nagród Rektora AGH, Gold Medal Cairo University (1992), Medal Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki 2002.
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/rakowski-wieslaw-02622
Źródła do biogramu
Inne
- Informacja od p. Wiesława Andrzeja Rakowskiego [inf. mailowa z dnia 2.03.2020]
stan na dzień 5.03.2020