Antoni Stanisław Kleczkowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Medal Przyjaźni Chińskiej Republiki Ludowej (1960), Złota Odznaka | | awards = Medal Przyjaźni Chińskiej Republiki Ludowej (1960), Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1962), Złoty Krzyż Zasługi (1968), Krzyż Kawalerski OOP (1972), Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla m. Krakowa” (1976), Krzyż Komandorski OOP (1993), Medal Leopolda von Bucha (najwyższe odznaczenie nadawane cudzoziemcom przez Niemieckie Towarzystwo Geologiczne) (1998), siedmiokrotnie nagrody resortowe I stopnia, nagroda Sekretarza Naukowego PAN. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1994 | | dhc_year = 1994 | ||
| dhc_reason = za wybitne zasługi dla rozwoju hydrogeologii, zwłaszcza ochrony wód podziemnych, | | dhc_reason = za wybitne zasługi dla rozwoju hydrogeologii, zwłaszcza ochrony wód podziemnych, w utworzeniu naukowej szkoły w tej dziedzinie oraz za znaczące dla uczelni dokonania jako Rektor AGH w trudnej kadencji lat osiemdziesiątych | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Antoni Stanisław Kleczkowski''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Antoni Stanisław Kleczkowski''' (1922–2006) | ||
Specjalność: hydrogeologia, geologia, ochrona środowiska | Specjalność: hydrogeologia, geologia, ochrona środowiska | ||
Urodził się 5 maja 1922 roku | Urodził się 5 maja 1922 roku w Poznaniu. Zmarł 19 stycznia 2006 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1950 r. uzyskał dyplom mgr inż. geologa na Akademii, a w 1951 r. dyplom mgr filozofii z zakresu geologii i paleontologii na UJ. Doktor AGH — 1958, doktor habilitowany — 1963, prof. (tytuł) — 1972, prof. zwyczajny (tytuł) — 1979. Doktor honoris causa Ecole Polytechnique de Mons (Belgia) — 1987, doktor honoris causa AGH — 1994. | ||
Jeszcze | Jeszcze w czasie studiów, w 1946 r., podjął pracę w Akademii Górniczej jako młodszy asystent w Zakładzie Mineralogii i Petrografii, od 1951 r. jako starszy asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Geologii Ogólnej. Równocześnie, w latach 1955–1956 prowadził zajęcia z geologii technicznej dla geologów na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1958 — 1960 pracował jako specjalista i kierownik polskiej grupy geologicznej w Chińskiej Republice Ludowej, prowadząc prace z zakresu hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Po powrocie do kraju w 1960 r. objął obowiązki adiunkta w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH. W 1965 r. został mianowany kierownikiem Zakładu Hydrogeologii Kopalnianej w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH, a w 1967 r. objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Hydrogeologii. W latach 1969 -1981 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora i dyrektora Instytutu Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej. W roku 1981 został powołany na stanowisko rektora Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę pełnił do 1987 roku. W 1992 r. przeszedł na emeryturę. | ||
Był członkiem PAN (członek korespondent od | Był członkiem PAN (członek korespondent od 1979 r., członek rzeczywisty od 1989 r.) i PAU (członek czynny od 1989 r.) oraz towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m. in. International Committee of the History of Geological Sciences (INHIGEO, od 1968), Polskiego Towarzystwa Geologicznego (członek honorowy od 1993). Przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Środowiska. | ||
Był autorem ok. 400 prac, | Był autorem ok. 400 prac, w tym ok. 120 we współautorstwie (48 w językach obcych) z zakresu hydrogeologii, geologii, ochrony środowiska. Wypromował około 200 inżynierów i magistrów, 15 doktorów, 8 doktorów habilitowanych, 8 profesorów (pracujących w Polsce, Niemczech, Meksyku, Wietnamie). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 295–296 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 17 | ||
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | * Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | ||
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | * Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 150 | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 150 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2 : H | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2 : H — Ł. Warszawa 1999. S. 333 | ||
* Dziennik Polski 2006 | * Dziennik Polski 2006 nr 20 (24 I 2006). s. 13 [nekrologi] | ||
* Gazeta Wyborcza 2006 | * Gazeta Wyborcza 2006 nr 18 (21–22 I 2006) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 14 | ||
Wersja z 11:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Antoni Stanisław Kleczkowski (1922–2006)
Specjalność: hydrogeologia, geologia, ochrona środowiska
Urodził się 5 maja 1922 roku w Poznaniu. Zmarł 19 stycznia 2006 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Alei Zasłużonych. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1950 r. uzyskał dyplom mgr inż. geologa na Akademii, a w 1951 r. dyplom mgr filozofii z zakresu geologii i paleontologii na UJ. Doktor AGH — 1958, doktor habilitowany — 1963, prof. (tytuł) — 1972, prof. zwyczajny (tytuł) — 1979. Doktor honoris causa Ecole Polytechnique de Mons (Belgia) — 1987, doktor honoris causa AGH — 1994.
Jeszcze w czasie studiów, w 1946 r., podjął pracę w Akademii Górniczej jako młodszy asystent w Zakładzie Mineralogii i Petrografii, od 1951 r. jako starszy asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Geologii Ogólnej. Równocześnie, w latach 1955–1956 prowadził zajęcia z geologii technicznej dla geologów na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1958 — 1960 pracował jako specjalista i kierownik polskiej grupy geologicznej w Chińskiej Republice Ludowej, prowadząc prace z zakresu hydrogeologii i geologii inżynierskiej. Po powrocie do kraju w 1960 r. objął obowiązki adiunkta w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH. W 1965 r. został mianowany kierownikiem Zakładu Hydrogeologii Kopalnianej w Katedrze Geologii Kopalnianej AGH, a w 1967 r. objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Hydrogeologii. W latach 1969 -1981 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora i dyrektora Instytutu Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej. W roku 1981 został powołany na stanowisko rektora Akademii Górniczo-Hutniczej i funkcję tę pełnił do 1987 roku. W 1992 r. przeszedł na emeryturę.
Był członkiem PAN (członek korespondent od 1979 r., członek rzeczywisty od 1989 r.) i PAU (członek czynny od 1989 r.) oraz towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m. in. International Committee of the History of Geological Sciences (INHIGEO, od 1968), Polskiego Towarzystwa Geologicznego (członek honorowy od 1993). Przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Środowiska.
Był autorem ok. 400 prac, w tym ok. 120 we współautorstwie (48 w językach obcych) z zakresu hydrogeologii, geologii, ochrony środowiska. Wypromował około 200 inżynierów i magistrów, 15 doktorów, 8 doktorów habilitowanych, 8 profesorów (pracujących w Polsce, Niemczech, Meksyku, Wietnamie).
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 295–296
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 17
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 150
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2 : H — Ł. Warszawa 1999. S. 333
- Dziennik Polski 2006 nr 20 (24 I 2006). s. 13 [nekrologi]
- Gazeta Wyborcza 2006 nr 18 (21–22 I 2006) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 14