Manuel Ricardo Ibarra Garcia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = fizyka ciała stałego (magnetyzm i materiały magnetyczne)
| fields = fizyka ciała stałego (magnetyzm i materiały magnetyczne)
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
| dhc_year = 2008
| dhc_year = 2008
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia naukowe w fizyce ciała stałego oraz za wielki wkład w rozwój badań nowych materiałów magnetycznych i promocję naukowców z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia naukowe w fizyce ciała stałego oraz za wielki wkład w rozwój badań nowych materiałów magnetycznych i promocję naukowców z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie
}}
}}
Prof. dr '''Manuel Ricardo Ibarra Garcia''' (1955-)
Prof. dr '''Manuel Ricardo Ibarra Garcia''' (1955-)


Specjalność: fizyka ciała stałego (magnetyzm i materiały magnetyczne)
Specjalność: fizyka ciała stałego (magnetyzm i materiały magnetyczne)


Urodził się w 1955 roku w miejscowości Baza, niedaleko Grenady (Hiszpania). W roku 1970 rozpoczął naukę w szkole średniej "Padre Suarez" w Grenadzie, a w 1974 roku został studentem fizyki na Wydziale Nauk Ścisłych Uniwersytetu w Grenadzie. Od 1979 kontynuował dalszą edukację w Saragossie, gdzie w 1983 ukończył studia doktoranckie z fizyki na tamtejszym Uniwersytecie pod kierunkiem Prof. A. Del Morala. W 1993 roku został kierownikiem Zakładu Fizyki Materii Skondensowanej, a w 1995 profesorem tegoż Uniwersytetu. Był kierownikiem projektu utworzenia Aragońskiego Instytutu Nanotechnologii przy Uniwersytecie w Saragossie, zostając w 2003 roku dyrektorem tego Instytutu.
Urodził się w 1955 roku w miejscowości Baza, niedaleko Grenady (Hiszpania). W roku 1970 rozpoczął naukę w szkole średniej „Padre Suarez” w Grenadzie, a w 1974 roku został studentem fizyki na Wydziale Nauk Ścisłych Uniwersytetu w Grenadzie. Od 1979 kontynuował dalszą edukację w Saragossie, gdzie w 1983 ukończył studia doktoranckie z fizyki na tamtejszym Uniwersytecie pod kierunkiem Prof. A. Del Morala. W 1993 roku został kierownikiem Zakładu Fizyki Materii Skondensowanej, a w 1995 profesorem tegoż Uniwersytetu. Był kierownikiem projektu utworzenia Aragońskiego Instytutu Nanotechnologii przy Uniwersytecie w Saragossie, zostając w 2003 roku dyrektorem tego Instytutu.


Specjalizuje się w dziedzinie fizyki ciała stałego, a w szczególności w zakresie magnetyzmu i materiałów magnetycznych. Ma znaczące osiągnięcia w opisaniu anizotropii magnetokrystalicznej, magnetostrykcji i efektów magnetokalorycznych w związkach międzymetalicznych ziem rzadkich. Wyniki Jego badań anizotropii jednojonowej metodami magnetometrycznymi i spektroskopią nieelastycznego rozpraszania neutronów mają szczególne znaczenie dla badań tego typu materiałów. W 1995 roku rozpoczął wspólne badania z naukowcami z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (obecnie Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH), które w 2007 roku zaowocowaly podpisaniem umowy o współpracy dwustronnej Uniwersytetu w Saragossie i Akademii Górniczo-Hutniczej.
Specjalizuje się w dziedzinie fizyki ciała stałego, a w szczególności w zakresie magnetyzmu i materiałów magnetycznych. Ma znaczące osiągnięcia w opisaniu anizotropii magnetokrystalicznej, magnetostrykcji i efektów magnetokalorycznych w związkach międzymetalicznych ziem rzadkich. Wyniki Jego badań anizotropii jednojonowej metodami magnetometrycznymi i spektroskopią nieelastycznego rozpraszania neutronów mają szczególne znaczenie dla badań tego typu materiałów. W 1995 roku rozpoczął wspólne badania z naukowcami z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (obecnie Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH), które w 2007 roku zaowocowaly podpisaniem umowy o współpracy dwustronnej Uniwersytetu w Saragossie i Akademii Górniczo-Hutniczej.


Autor ponad 300 publikacji w czasopismach naukowych oraz wielu patentów.
Autor ponad 300 publikacji w czasopismach naukowych oraz wielu patentów.


Przewodniczący Sekcji Magnetyzmu Europejskiego Towarzystwa Fizycznego.
Przewodniczący Sekcji Magnetyzmu Europejskiego Towarzystwa Fizycznego.
Linia 62: Linia 62:
Źródło:
Źródło:
* [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Manuelowi Ricardo Ibarra]
* [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Manuelowi Ricardo Ibarra]
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2008 nr  6/7. s. 17-19, 23, port.
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2008 nr  6/7. s. 17–19, 23, port.
* Uchwała nr 38/2008 Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Ricardo Ibarra. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r. s. 45
* Uchwała nr 38/2008 Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Ricardo Ibarra. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r. s. 45




{{DEFAULTSORT:Ibarra Garcia, Manuel Ricardo}}
{{DEFAULTSORT:Ibarra Garcia, Manuel Ricardo}}
[[Category:Doktorzy honoris causa]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]

Wersja z 11:57, 9 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. dr Manuel Ricardo Ibarra Garcia (1955-)

Specjalność: fizyka ciała stałego (magnetyzm i materiały magnetyczne)

Urodził się w 1955 roku w miejscowości Baza, niedaleko Grenady (Hiszpania). W roku 1970 rozpoczął naukę w szkole średniej „Padre Suarez” w Grenadzie, a w 1974 roku został studentem fizyki na Wydziale Nauk Ścisłych Uniwersytetu w Grenadzie. Od 1979 kontynuował dalszą edukację w Saragossie, gdzie w 1983 ukończył studia doktoranckie z fizyki na tamtejszym Uniwersytecie pod kierunkiem Prof. A. Del Morala. W 1993 roku został kierownikiem Zakładu Fizyki Materii Skondensowanej, a w 1995 profesorem tegoż Uniwersytetu. Był kierownikiem projektu utworzenia Aragońskiego Instytutu Nanotechnologii przy Uniwersytecie w Saragossie, zostając w 2003 roku dyrektorem tego Instytutu.

Specjalizuje się w dziedzinie fizyki ciała stałego, a w szczególności w zakresie magnetyzmu i materiałów magnetycznych. Ma znaczące osiągnięcia w opisaniu anizotropii magnetokrystalicznej, magnetostrykcji i efektów magnetokalorycznych w związkach międzymetalicznych ziem rzadkich. Wyniki Jego badań anizotropii jednojonowej metodami magnetometrycznymi i spektroskopią nieelastycznego rozpraszania neutronów mają szczególne znaczenie dla badań tego typu materiałów. W 1995 roku rozpoczął wspólne badania z naukowcami z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (obecnie Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH), które w 2007 roku zaowocowaly podpisaniem umowy o współpracy dwustronnej Uniwersytetu w Saragossie i Akademii Górniczo-Hutniczej.

Autor ponad 300 publikacji w czasopismach naukowych oraz wielu patentów.

Przewodniczący Sekcji Magnetyzmu Europejskiego Towarzystwa Fizycznego.

Źródło:

  • [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Manuelowi Ricardo Ibarra]
  • Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2008 nr 6/7. s. 17–19, 23, port.
  • Uchwała nr 38/2008 Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Ricardo Ibarra. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 26 marca 2008 r. s. 45