Ryszard Henryk Uberman: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Uberman | |family-name=Uberman | ||
|given-name=Ryszard Henryk | |given-name=Ryszard Henryk | ||
|function=Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH w latach 1980–1992 | |||
}} | }} | ||
'''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | '''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Linia 10: | Linia 11: | ||
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | ||
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska (górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalni) | |||
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. Studia ukończył na Wydziale Górniczym AGH w Krakowie w 1961 roku ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. Doktor nauk technicznych — AGH 1967 w zakresie eksploatacji odkrywkowej złóż węgla brunatnego, habilitacja z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki na Wydziale Górniczym — AGH 1976. Profesor (tytuł) — 1989. | |||
Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu 1975–1979, zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH 1977–1979, i jego dyrektor 1980–1992, dyrektor Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach 1983–1992, członek Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu od 1981 i jej przewodniczący 1987–2002. | |||
Rzeczoznawca MOŚZNiL (w ramach uprawnień osoby prawnej Wydziału Górniczego AGH). | |||
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. | |||
Autor ponad 100 publikacji, w tym monografii, poradnika, podręczników i skryptów akademickich, patentu. Promotor rozpraw doktorskich. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Generalny Dyrektor Górniczy I st., Nagroda zesp. I st. Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe, Nagroda zesp. I st. NOT za osiągnięcia w dziedzinie techniki. | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
Linia 19: | Linia 43: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263 | ||
Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104 | |||
Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr. | |||
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 381–382 | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== |
Wersja z 07:47, 23 kwi 2020
Ryszard Henryk Uberman | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Uberman |
Imię / imiona | Ryszard Henryk
|
Pełnione funkcje | Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH w latach 1980–1992
|
Ryszard Henryk Uberman (1937-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:
Nota biograficzna
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie.
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska (górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalni)
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. Studia ukończył na Wydziale Górniczym AGH w Krakowie w 1961 roku ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. Doktor nauk technicznych — AGH 1967 w zakresie eksploatacji odkrywkowej złóż węgla brunatnego, habilitacja z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki na Wydziale Górniczym — AGH 1976. Profesor (tytuł) — 1989.
Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu 1975–1979, zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego AGH 1977–1979, i jego dyrektor 1980–1992, dyrektor Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach 1983–1992, członek Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu od 1981 i jej przewodniczący 1987–2002.
Rzeczoznawca MOŚZNiL (w ramach uprawnień osoby prawnej Wydziału Górniczego AGH).
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.
Autor ponad 100 publikacji, w tym monografii, poradnika, podręczników i skryptów akademickich, patentu. Promotor rozpraw doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Generalny Dyrektor Górniczy I st., Nagroda zesp. I st. Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe, Nagroda zesp. I st. NOT za osiągnięcia w dziedzinie techniki.
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263
Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104 Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr. Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 381–382
Artykuły
Inne
stan na dzień 23.04.2020