Jan Stanisław Pielok: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego. | W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego. | ||
Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]]. | Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]]. Od 1968 sprawdzić przynależność w Instytucie ?????? | ||
W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora. | W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora. | ||
| Linia 32: | Linia 30: | ||
W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej. | W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej. | ||
W | W latach 1978-1980 był zatrudniony na 1/2 etatu jako starszy inspektor ds Szkód Górniczych w KWK "Grodziec" w Będzinie, a następnie w latach 1982-1993 w KWK "Andaluazja" w Brzezinach Sląskich, następnie w latach 1994-1998 pracował jako konsultant naukowy w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Katowicach. | ||
W 1987 roku uzyskał na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg osiadania powierzchni w czasie, przy komorowo-filarowej eksploatacji złóż soli" uzyskał stopień doktora habilitowanego i w latach 1987-1991 był docentem. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym. Od 1989 roku był kierownikiem Zakładu Geodezji Górniczej, od 1992 roku będącego w strukturach [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]]. | |||
W 1999 roku otrzymał tytuł profesora. | W 1999 roku otrzymał tytuł profesora. | ||
W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych. | W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych. | ||
W 1979 roku podczas udziału w Kongresie International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego Stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 roku. | |||
W 2006 roku przeszedł na emeryturę. | |||
Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu. | Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu. | ||
| Linia 71: | Linia 72: | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* | * Pielok J.: Od chachora do profesora (rechtóra). Nieopublikowane wspomnienia, maszynopis w posiadaniu autora | ||
{{DEFAULTSORT:Pielok, Jan Stanisław}} | {{DEFAULTSORT:Pielok, Jan Stanisław}} | ||
Wersja z 18:29, 27 kwi 2020
| Jan Stanisław Pielok | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Pielok |
| Imię / imiona | Jan Stanisław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 12 czerwca 1936 |
| Miejsce urodzenia | Gdynia
|
| Dyscyplina/specjalności | geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska |
| Pełnione funkcje | Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wwydziału Geodezji Górniczej (1985-1990) |
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Jan Stanisław Pielok (1936-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska
Nota biograficzna
Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni.
W 1953 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w chorzowie, a następnie w 1957 roku Technikum Miernictwa Górniczego dla Pracujących w Bytomiu.
W latach 1953-1960 pracował w w Kopalni Węgla Kamiennego "Chorzów", początkowo jako pomocnik mierniczego, a później jako technik mierniczy. W latach 1955-1960 był ratownikiem górniczym.
W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego.
Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej. Od 1968 sprawdzić przynależność w Instytucie ??????
W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.
W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.
W latach 1978-1980 był zatrudniony na 1/2 etatu jako starszy inspektor ds Szkód Górniczych w KWK "Grodziec" w Będzinie, a następnie w latach 1982-1993 w KWK "Andaluazja" w Brzezinach Sląskich, następnie w latach 1994-1998 pracował jako konsultant naukowy w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Katowicach.
W 1987 roku uzyskał na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg osiadania powierzchni w czasie, przy komorowo-filarowej eksploatacji złóż soli" uzyskał stopień doktora habilitowanego i w latach 1987-1991 był docentem. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym. Od 1989 roku był kierownikiem Zakładu Geodezji Górniczej, od 1992 roku będącego w strukturach Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.
W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.
W 1979 roku podczas udziału w Kongresie International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego Stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 roku.
W 2006 roku przeszedł na emeryturę.
Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu.
Autor ponad 110 publikacji naukowych w czasopismach technicznych i w materiałach konferencyjnych - krajowych i zagranicznych.
Promotor prac doktorskich.
Członek Komitetu Geodezji PAN (Sekcji Geodezji Przemysłowej), Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (IMS), New York Academy of Sciences, Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach,
Badania: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór; technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej; systemy informatyczne dla górnictwa; likwidacja kopalń; składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody zespołowa II i III (trzykrotnie) stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz indywidualna III stopnia.
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01934&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2011&fagTP=0
Źródła do biogramu
Książki
- Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 31, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 274-275, [foto]
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 486, portr.??????????????
Artykuły
Inne
- Pielok J.: Od chachora do profesora (rechtóra). Nieopublikowane wspomnienia, maszynopis w posiadaniu autora
stan na dzień 22.04.2020