Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji | | fields = konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji | ||
| function = Dziekan Wydziału Architektury w 1948 r. | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Wersja z 10:15, 15 sty 2014
| Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Szyszko-Bohusz | ||||||||
| Imię / imiona | Adolf | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1883 | ||||||||
| Data śmierci | 1948 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Architektury w 1948 r.
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski i Komandorski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Legionów, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Niepodległości, Węgierski Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej. | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr inż. Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz (1883–1948)
Specjalność: konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
Urodził się w miejscowości Narwa (Estonia), zmarł w Krakowie. Studia architektoniczne ASP odbył w Petersburgu gdzie w 1905 r. otrzymał prawo wykonywania praktyki budowlanej a w 1909 r. ukończył Wydz. Architektury. Studia uzupełniające przeszedł w Czechach, na Morawach, w Tyrolu i w Austrii. W 1912 r. docent ASP w Krakowie (1909), dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie oraz prof. nadzw. architektury nowoczesnej (1912–1914). W 1919 r. otrzymał katedrę konserwacji zabytków w ASP w Krakowie, od 1919 r. doktor nauk technicznych.
W AGH Kierownik Katedry Kompozycji Architektonicznej Monumentalnej (1947–48). Wykłady z teorii architektury, projektowania monumentalnego i konserwacji zabytków.
Autor wielu prac z zakresu architektury, głównie Krakowa.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 354–357
- Album inżynierów i techników w Polsce. s. 130–131