Andrzej Tomasz Paulo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)    '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)    '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Linia 19: Linia 20:


W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.  
W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.  
Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.
Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.
Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym.
Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.




W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.


Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.


Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.  
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego




Autor ponad 330 publikacji naukowych, w tym 17 podręczników lub skryptów.


Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima.
W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Ind. Ministra Środowiska I stopnia za całokształt działalności oraz licznymi medalami i wyróżnieniami.
Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego,


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====

Wersja z 10:28, 12 paź 2020

Andrzej Tomasz Paulo
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Paulo
Imię / imiona Andrzej Tomasz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 maja 1937
Miejsce urodzenia Pionki


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr hab. inż. Andrzej Tomasz Paulo (1937-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1937 roku w Pionkach koło Radomia.

W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich" uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.

Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.

Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.

Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym.


Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.





Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego


Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima. W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Ind. Ministra Środowiska I stopnia za całokształt działalności oraz licznymi medalami i wyróżnieniami.


Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego,

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
  • [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47

Artykuły

  • Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. Biuletyn AGH 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]


Inne


stan na dzień 12.10.2020