Andrzej Gonet: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|function=Prodziekan Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu w latach 1990–1996, Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu od 1996 r.
|function=Prodziekan Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu w latach 1990–1996, Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu od 1996 r.
|faculty=Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
|faculty=Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Andrzej Gonet
|name=Andrzej Gonet
|image_size=10853
|image_size=10853
Linia 25: Linia 25:
W 1970 roku ukończył Technikum Elektryczne w Turaszówce, obecnie należy do Krosna.
W 1970 roku ukończył Technikum Elektryczne w Turaszówce, obecnie należy do Krosna.
   
   
W 1975 roku ukończył  
W 1975 roku ukończył studia w AGH.
 
W 1975 roku rozpoczął pracę w ????? [[Wydział ????]].
 
 
Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w 1975 r. (górnictwo i geologia) oraz studia podyplomowe: pedagogika wyższego szkolnictwa technicznego (1976), systemy przetwarzania informacji (1977) na AGH, a także informatykę na UJ (1981). Doktorat w 1980 r., habilitacja w 1990 r.
Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w 1975 r. (górnictwo i geologia) oraz studia podyplomowe: pedagogika wyższego szkolnictwa technicznego (1976), systemy przetwarzania informacji (1977) na AGH, a także informatykę na UJ (1981). Doktorat w 1980 r., habilitacja w 1990 r.


Linia 35: Linia 39:




W latach 2000–2004 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie.
///////////////////////////////////////
W 1975 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Doktoryzował się w 1980 na macierzystej uczelni[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1989 na AGH w oparciu o pracę: Technologia stołowego wiercenia otworów kierunkowych w świetle badań modelowych i warunków geologicznych. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał 22 lipca 1998[2].
Jako nauczyciel akademicki związany z Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie; w 1994 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2003 profesora zwyczajnego[3] (po zmianach prawnych profesora)[2]. W latach 1990–1996 był prodziekanem Wydziału Wiertniczo-Naftowego, a w latach 1996–1999 i 2008–2016 pełnił funkcję dziekana Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu. Ponadto na AGH był zastępcą dyrektora Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1987–1988) oraz kierownikiem Zakładu Wiertnictwa (1992–1996) i Zakładu/Katedry Wiertnictwa i Geoinżynierii (1999–2008)[1].
Był współorganizatorem powstałej w 1999 Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie[3], w której pracował na stanowisku profesora zwyczajnego[2]. W latach 1999–2000 był prorektorem tej uczelni, zaś w latach 2000–2004 pełnił funkcję jej rektora[1].
Autor ponad 360 publikacji[1], promotor 10 doktorów[2]. Uczestniczył w pracach zabezpieczających kopalnie soli w Wieliczce, Slănic Prahova, Kłodawie i Bochni[1]. Został członkiem Komitetu Górnictwa PAN i Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych PAU[2].
W 2004, za wybitne zasługi w pracy naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Otrzymał także Złoty Krzyż Zasługi (1995)[5] oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000)[1].
///////////////////////


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 46: Linia 68:
*
*
Źródło:
Źródło:
 
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ??????
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ??????????
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ??????????
* Tyrański W.: Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku). Kraków 2000, s. 99
* Tyrański W.: Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku). Kraków 2000, s. 99

Wersja z 15:52, 27 lis 2020

Andrzej Gonet
Andrzej Gonet.jpg
Nazwisko Gonet
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab. inż.
Data urodzenia 7 stycznia 1951
Miejsce urodzenia Krosno


Dyscyplina/specjalności wiertnictwo
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu w latach 1990–1996, Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu od 1996 r.
Wydział Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19901993
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19931995
ProdziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu19951996
DziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu19961999
DziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu20082012
DziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu20122016

Prof. nadzw. dr hab. inż. Andrzej Gonet (1951–) biogram będzie uzupełniony


Dyscyplina/specjalności: Specjalność: wiertnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 7 stycznia 1951 roku w Krośnie.

W 1970 roku ukończył Technikum Elektryczne w Turaszówce, obecnie należy do Krosna.

W 1975 roku ukończył studia w AGH.

W 1975 roku rozpoczął pracę w ????? Wydział ????.


Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w 1975 r. (górnictwo i geologia) oraz studia podyplomowe: pedagogika wyższego szkolnictwa technicznego (1976), systemy przetwarzania informacji (1977) na AGH, a także informatykę na UJ (1981). Doktorat w 1980 r., habilitacja w 1990 r.

Od 1975 r. zatrudniony w AGH: asystent (1975–80), adiunkt (1980–94), profesor nadzwyczajny (1994), kierownik Zakładu Wiertnictwa (1990–96), prodziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu (1990–96). Od 1999 r. jest także prorektorem Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie.

Członek Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk (od 1968 r.), członek komitetu redakcyjnego zeszytów naukowych AGH „Wiertnictwo, Nafta, Gaz”, członek zespołów doradców prezesa Wyższego Urzędu Górniczego ds. ratowania Kopalni Soli w Wieliczce.

Autor ok. 90 publikacji; współautor zabezpieczania kopalni soli w Wieliczce, Kłodawie i Rumunii przed zagrożeniem wodnym.


W latach 2000–2004 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie.

///////////////////////////////////////


W 1975 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Doktoryzował się w 1980 na macierzystej uczelni[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1989 na AGH w oparciu o pracę: Technologia stołowego wiercenia otworów kierunkowych w świetle badań modelowych i warunków geologicznych. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał 22 lipca 1998[2].

Jako nauczyciel akademicki związany z Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie; w 1994 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2003 profesora zwyczajnego[3] (po zmianach prawnych profesora)[2]. W latach 1990–1996 był prodziekanem Wydziału Wiertniczo-Naftowego, a w latach 1996–1999 i 2008–2016 pełnił funkcję dziekana Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu. Ponadto na AGH był zastępcą dyrektora Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1987–1988) oraz kierownikiem Zakładu Wiertnictwa (1992–1996) i Zakładu/Katedry Wiertnictwa i Geoinżynierii (1999–2008)[1].

Był współorganizatorem powstałej w 1999 Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie[3], w której pracował na stanowisku profesora zwyczajnego[2]. W latach 1999–2000 był prorektorem tej uczelni, zaś w latach 2000–2004 pełnił funkcję jej rektora[1].

Autor ponad 360 publikacji[1], promotor 10 doktorów[2]. Uczestniczył w pracach zabezpieczających kopalnie soli w Wieliczce, Slănic Prahova, Kłodawie i Bochni[1]. Został członkiem Komitetu Górnictwa PAN i Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych PAU[2].

W 2004, za wybitne zasługi w pracy naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Otrzymał także Złoty Krzyż Zasługi (1995)[5] oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000)[1].

///////////////////////

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej,

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Źródło:

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ??????
  • [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ??????????
  • Tyrański W.: Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku). Kraków 2000, s. 99
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 101, [foto]

Artykuły

Inne


stan na dzień 27.11.2020