Stefan Knapik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Knapik
|family-name=Knapik
|given-name=Stefan
|given-name=Stefan
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|birth_date=11 maja 1932
|birth_date=11 maja 1932
|birth_place=Sambor
|birth_place=Sambor
Linia 7: Linia 8:
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
}}
}}
'''Stefan Knapik'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr inż. '''Stefan Knapik''' (1932-2008)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności:

Wersja z 13:18, 13 mar 2021

Stefan Knapik
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Knapik
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 11 maja 1932
Miejsce urodzenia Sambor
Data śmierci 25 września 2008


Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki



Doc. dr inż. Stefan Knapik (1932-2008) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 11 maja 1932 roku w Samborze. Zmarł 25 września 2008 roku.

W 1950 roku ukończył Gimnazjum i Liceum im. J. Matejki w Wieliczce. W latach 1950-1956 studiował na Wydziale Elektromechanicznym, przekształconym w 1952 roku w Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1954 roku został inżynierem i rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Technologii Mechanicznej Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1956 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera elektryka i kontynuował pracę w tym samym miejscu.

W 1963 roku na podstawie pracy "Rozwój urządzeń wytwarzających sztuczny dmuch stosowany przy wytopie żelaza" napisanej pod kierunkiem prof. Mieczysława Radwana na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał doktorat i został adiunktem.

W roku akademickim 1968/1969 był adiunktem w Międzywydziałowym Instytucie Nauk Społecznych AGH.

W latach 1969-1981 był docentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.

W 1981 roku ponownie rozpoczął pracę w AGH i został kierownikiem Zakładu Ergonomii w Instytucie Mechaniki i Wibroakustyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

Od 1997 roku na emeryturze.

W latach 60-tych był członkiem Komisji Spraw Bytowych Pracowników i Rady Zakładowej ZNP.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Duda J.: 141 spotkanie z cyklu "Wieliczka-Wieliczanie" pt. "Związki Wieliczki i Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w 90. lecie Uczelni (1919-2009)". Wieliczka 2007 (Biblioteczka Wielicka ; z. 86), s. 22, [foto]
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 73, 215, [foto]

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 111

  • [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 218
  • [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 215
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 104
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 105, 115

Artykuły

Inne


stan na dzień 13.03.2021