Antoni Czubak

Antoni Czubak
Nazwisko	Czubak
Imię / imiona	Antoni
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	26 kwietnia 1928
Miejsce urodzenia	Piotrków Trybunalski
Data śmierci	22 września 2015
Dyscyplina/specjalności	transport kopalniany, technologia wibracyjna, maszyny górnicze
Pełnione funkcje	Kierownik Studium Języków Obcych (1986–1993)
Jednostka pozawydziałowa	Studium Języków Obcych
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Funkcje Gdzie od do Kierownik Studium Języków Obcych 1986 1993

Prof. dr hab. inż. Antoni Czubak (1928–2015)

Specjalność: transport kopalniany, technologia wibracyjna, maszyny górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 26 kwietnia 1928 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Zmarł 22 września 2015 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Absolwent AGH, dr nauk technicznych (1960), doktor habilitowany (1966), profesor (1973).

Z AGH związany od 1952 roku. Asystent w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Techniczne Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa (1952–1954), aspirant (1954–1958), adiunkt w Katedrze Maszyn Górniczych (1958–1967, docent AGH (1967-1973). Kierownik Zakładu Transportu Kopalnianego w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych (1967-1974), wicedyrektor Instytutu Maszyn Górniczych (1969- 1974). Kierownik Studium Języków Obcych (1986-1993).

Profesor nadzwyczajny AGH w latach 1973–1974, 1979–1980, 1990–1993.

W latach 1980-1983 i 1993-1998 profesor nadzwyczajny Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach, pełnił również funkcję jej prorektora. Dyrektor Instytutu Technologii Mechanicznej Politechniki Śląskiej.

W latach 1974-1979 Profesor College of Science and Technology Port Harcourt w Nigerii. W Afryce spędził osiem lat (1974-1979, 1983-1986). Wniósł wielki wkład w rozwój tamtejszego szkolnictwa. Po latach prof. Czubak postanowił opisać swą afrykańską przygodę. "Osiem suchych pór roku. Wspomnienia nigeryjskie"

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 1970 roku), Polskiego Komitetu Teorii Maszyn i Mechanizmów (od1980 roku), Stowarzyszenia Inżynierów Nigerskich (od 1976 roku), Komitetu Naukowego Dziekanów Wydziałów Technicznych Nigeryjskich Uniwersytetów (w latach 1984-1986).

Autor ponad 60 publikacji, 3 patentów, 38 ekspertyz. Wypromował czterech doktorów.

Przeszedł na emeryturę w 1998 roku.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

• Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 22-23, [foto]
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 62, [foto]
• Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1: A-G / red. nauk. Janusz Kapuścik. Warszawa 1998, s. 276–277, [foto]

Artykuły

• Dziennik Polski 2015, nr 224 (25 IX 2015), s. A18 [nekr.]
• Dziennik Polski 2015, nr 225 (26-27 IX 2015), s. A12 [nekr.]
• Dziennik Polski 2015, nr 226 (28 IX 2015), s. A14 [nekr.]
• Gazeta Wyborcza 2015, nr 224 (25 IX 2015), [dod.:] Gazeta Wyborcza Kraków s. 16 [nekr.]
• Gazeta Wyborcza 2015, nr 227 (29 IX 2015), [dod.:] Gazeta Wyborcza Kraków s. 6-7 [nekr.]