Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Wacław Bolesław Cybulski | | name = Wacław Bolesław Cybulski | ||
| image = | | image = Waclaw_Cybulski.jpg | ||
| family-name = Cybulski | | family-name = Cybulski | ||
| given-name = Wacław | | given-name = Wacław | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Waclaw_Cybulski.jpg | ||
| image_size = 13250 | | image_size = 13250 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
Wacław Bolesław Cybulski | |
---|---|
Nazwisko | Cybulski |
Imię / imiona | Wacław |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 1901 |
Data śmierci | 1973 |
Dyscyplina/specjalności | bezpieczeństwo pracy w górnictwie |
Pełnione funkcje | Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia. |
Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)
Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Urodził się w Warszawie, zmarł w Mikołowie. Studia chemiczne w Politechnice Warszawskiej.
Doktor nauk technicznych Akademii Górniczej (1937), docent górnictwa AGH (1948), asystent Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930–47), wykładowca Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947–48), prof. nadzw. (1954), kier. Kat. Pyłów i Gazów w Kopalniach (1966–69), prof. Kat. Eksploatacji Złóż (1969–71), prof. Zakł. Eksploatacji Złóż Inst. Techniki Eksploatacji Złóż (1971–73), Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach, kier. Zakł. Zwalczania Pyłu Węglowego i Gazów Kopalnianych (1946–47), kier. Ośrodka Naukowo-Badawczego ds. Bezpieczeństwa Górniczego (1967–68), kier. Inst. Bezpieczeństwa Górniczego (1968–73). Wykłady z technologii i działania środków strzałowych, z zagrożeń gazowych i strzałowych oraz z techniki bezpieczeństwa pracy w górnictwie i aerologii górniczej.
Autor książek i artykułów głównie z zakresu bezpieczeństwa górnictwa. Przeprowadził najszersze w skali światowej badania nad rolą podstawowych parametrów podczas wybuchów pyłu węglowego i przedstawił matematyczną zależność wybuchowości pyłu od tych parametrów.
Organizator kopalni doświadczalnej „Barbara” w Mikołowie, stworzył znaną i liczącą się na świecie szkołę w zakresie zagrożeń gazowych i pyłowych oraz bezpieczeństwa środków strzałowych. Członek Komitetu Górnictwa PAN, czł. koresp. PAN (1960), czł. rzecz. PAN (1971).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41
- BIP 1994 nr 5. s. 11
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 44