Mieczysław Wincenty Radwan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Mieczysław Wincenty Radwan
| name = Mieczysław Wincenty Radwan
| image = radwan.jpg
| image = Mieczyslaw_Radwan.jpg
| family-name = Radwan
| family-name = Radwan
| given-name = Mieczysław
| given-name = Mieczysław
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = radwan.jpg
| image = Mieczyslaw_Radwan.jpg
| image_size = 15258
| image_size = 15258
| alt =  
| alt =  

Wersja z 15:50, 20 sty 2014

Mieczysław Wincenty Radwan
Mieczyslaw Radwan.jpg
Nazwisko Radwan
Imię / imiona Mieczysław
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 1889
Data śmierci 1968
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe.

Doc. inż. Mieczysław Wincenty Radwan (1889–1968)

Specjalność: metalurgia

Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu.

Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.

Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128–129
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6–10
  • BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.