Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Kazimierz Przybylski | | name = Kazimierz Przybylski | ||
| image = | | image = Kazimierz_Przybylski.jpg | ||
| family-name = Przybylski | | family-name = Przybylski | ||
| given-name = Kazimierz | | given-name = Kazimierz | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Kazimierz_Przybylski.jpg | ||
| image_size = 10101 | | image_size = 10101 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
| Kazimierz Przybylski | |
|---|---|
| Nazwisko | Przybylski |
| Imię / imiona | Kazimierz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1945
|
| Dyscyplina/specjalności | kinetyka
|
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–)
Specjalność: kinetyka
Urodził się w Łukowie. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (specjalność: chemik-ceramik).
Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.
Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. s. 133