Stanisława Anna Dalczyńska-Jonas: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Stanisława Anna Jonas-Dalczyńska | | name = Stanisława Anna Jonas-Dalczyńska | ||
| image = | | image = Stanislawa_Jonas-Dalczynska.jpg | ||
| family-name = Jonas-Dalczyńska | | family-name = Jonas-Dalczyńska | ||
| given-name = Stanisława | | given-name = Stanisława | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Stanislawa_Jonas-Dalczynska.jpg | ||
| image_size = 11119 | | image_size = 11119 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
Stanisława Anna Dalczyńska-Jonas | |
---|---|
Nazwisko | Jonas-Dalczyńska |
Imię / imiona | Stanisława |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 1944
|
Prof. dr hab. inż. Stanisława Anna Jonas-Dalczyńska (1944–)
Urodziła się 22 maja 1944 roku. W 1968 r. ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Po ukończeniu studiów zatrudniona na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, obcenie w Katedrze Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od początku swej działalności naukowej rozwija tematykę badawczą w zakresie reakcji chemicznych i procesów fizycznych na granicy rozdziału ciało stałe — gaz. Głównym obiektem jej zainteresowań w tej dziedzinie jest modyfikacja powierzchni materiałów warstwami o specyficznych właściwościach elektrycznych, chemicznych i mechanicznych metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej.
Autorka lub współautorka ok. 80 publikacji, kilku patentów i dwu monografii. Jest głównym organizatorem pracowni wyposażonej w nowoczesną aparaturę do chemicznego osadzania z fazy gazowej wspomaganej polem mikrofalowym oraz urządzenia do badań właściwości otrzymywanych warstw. Członek New York Academy of Sciences, USA.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. s. 129
- BIP 2003 nr 113. s. 13