Krzysztof Tadeusz Wierzbanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 25: Linia 25:
W 1978 roku na podstawie pracy "Badanie mechanizmów powstawania oraz właściwości tekstur deformacji metali i stopów metodą symulacji komputerowej", obronionej na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, uzyskał stopień doktora.
W 1978 roku na podstawie pracy "Badanie mechanizmów powstawania oraz właściwości tekstur deformacji metali i stopów metodą symulacji komputerowej", obronionej na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, uzyskał stopień doktora.


W 1978 roku był starszym asystentem, w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej  
W 1978 roku był starszym asystentem, w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej w [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.


W 1987 roku, na podstawie rozprawy "Wybrane rezultaty badań teoretycznych deformacji plastycznej i powstawanie tekstur w polikryształach", uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1987 roku, na podstawie rozprawy "Wybrane rezultaty badań teoretycznych deformacji plastycznej i powstawanie tekstur w polikryształach", uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Wersja z 10:00, 29 lis 2021

Krzysztof Tadeusz Wierzbanowski
Krzysztof Wierzbanowski.jpg
Nazwisko Wierzbanowski
Imię / imiona Krzysztof Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 13 marca 1952
Miejsce urodzenia Kraków



Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Krzysztof Tadeusz Wierzbanowski (1952–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, fizyka komputerowa, fizyka metali, nauki fizyczne, inżynieria materiałowa, nauka o materiałach, deformacja, plastyczność, tekstury, badanie odkształceń sprężysto-plastycznych, rekrystalizacja metali

Nota biograficzna

Urodził się 13 marca 1952 roku w Krakowie.

W 1974 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W latach 1974-75 był asystentem stażystą, następnie w latach 1975–1978 doktorantem.

W 1978 roku na podstawie pracy "Badanie mechanizmów powstawania oraz właściwości tekstur deformacji metali i stopów metodą symulacji komputerowej", obronionej na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, uzyskał stopień doktora.

W 1978 roku był starszym asystentem, w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W 1987 roku, na podstawie rozprawy "Wybrane rezultaty badań teoretycznych deformacji plastycznej i powstawanie tekstur w polikryształach", uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1994 roku otrzymał tytuł profesora.


Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent stażysta 1974–1975, doktorant 1975–1978, adiunkt 1978–1990, docent 1990–1993, profesor nadzwyczajny 1993, profesor zwyczajny 1999–; praca za granicą: Maître de Conférences, Univ. de Metz, Francja 1982–1985.

Stypendia: Inst. National des Sciences et Techniques Nucléaires w Saclay we Francji w latach 1975–1978 (UNESCO) oraz Univ. de Toulouse we Francji w latach 1981–1982 (Foundation de France).

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Badania: modelowanie deformacji plastycznej polikryształów, tekstury krystalograficzne wynikłe z deformacji plastycznej, związek gęstości dyslokacji z dynamiką powstawania tekstury oraz niejednorodność tekstur i deformacji, rotacja sieci krystalicznej ziaren podczas deformacji plastycznej, opracowanie nieniszczącej dyfrakcyjnej metody wyznaczania tekstury krystalograficznej różnych warstw materiału, opracowanie dyfrakcyjnej metody jednoczesnego wyznaczania naprężeń wewnętrznych I i II rzędu, ze względu na teksturę próbki i jej anizotropię plastyczną, zastosowanie algorytmów genetycznych w analizie i optymalizacji tekstur.

Autor około 70 prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Edukacji Narodowej III stopnia

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/wierzbanowski-krzysztof-03502

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 145
   [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 67
  • Złota Księga Nauki Polskiej : w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. T. 2, M-Ż. Red. nacz. K. Pikoń. Gliwice 2020, s. 666
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 393
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s.654, [foto]


  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1095


Artykuły

Inne


stan na dzień 26.11.2021