Jan Pielichowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 38: Linia 38:
W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej ds. Dydaktycznych, a w latach 1990–1993 dziekana Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.
W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej ds. Dydaktycznych, a w latach 1990–1993 dziekana Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.


 
Na początku XXI wieku rozpoczął pracę w Katedra Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|[Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH.
Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
WIMiC-kchk, Katedra Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych !!!!!!!


Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.  
Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.  
Linia 66: Linia 64:
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 94
[Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 94
    Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w 70-lecie swojej działalności. Kraków 2019, s. 20,


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
Linia 79: Linia 74:
* Poczet Dziekanów Wydziału – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://chemia.pk.edu.pl/o-wydziale/poczet-dziekanow-wydzialu/
* Poczet Dziekanów Wydziału – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://chemia.pk.edu.pl/o-wydziale/poczet-dziekanow-wydzialu/
* LUDZIE NAUKI. POLIMERY 2018, 63, nr [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://docplayer.pl/111161143-Ludzie-nauki-polimery-2018-63-nr-1-57.html  
* LUDZIE NAUKI. POLIMERY 2018, 63, nr [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://docplayer.pl/111161143-Ludzie-nauki-polimery-2018-63-nr-1-57.html  


{{DEFAULTSORT:Pielichowski, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Pielichowski, Jan }}

Wersja z 08:09, 8 gru 2021

Jan Pielichowski
Jan Pielichowski.jpg
Nazwisko Pielichowski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 2 stycznia 1938
Miejsce urodzenia Herbutów



Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Jan Pielichowski (1938–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 2 stycznia 1938 roku w Herbutowie.

W 1956 roku ukończył I liceum Ogólnokształcące w Miliczu.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W latach 1961–1963 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w latach 1963–1971 był zatrudniony w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie prowadził badania nad otrzymywaniem oraz strukturą i właściwościami kauczuków etylenowo-propylenowych.

W 1967 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy „Studia nad modyfikowaniem kauczuków etylenowo-propylenowych żywicami syntetycznymi”na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1971–1972 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.

W latach 1972–2012 był zatrudniony na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.

W 1983 roku otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Krakowskiej.

W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej ds. Dydaktycznych, a w latach 1990–1993 dziekana Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.

Na początku XXI wieku rozpoczął pracę w Katedra Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych [Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.

Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.

W latach 2002–2005 w ramach III Programu Horyzontalnego realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.

Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji krajowych i zagranicznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorową Odznakę Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zdobył wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie (2006) oraz Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze (2007)

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/pielichowski-jan-05201

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]

[Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 94

Artykuły

  • Ludzie nauki : Jubileusz 80-lecia profesora Jana Pielichowskiego. Polimery 2018, nr 1, s. 57-58, [foto]


Inne


stan na dzień 8.12.2021