Tadeusz Jan Marian Karwan: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Jan Marian Karwan
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Karwan
Imię / imiona	Tadeusz Jan Marian
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	19 sierpnia 1925
Miejsce urodzenia	Baranowice Śląskie ; ; ; ;

Wersja z 13:01, 6 cze 2022

Prof. dr hab. inż. Tadeusz Jan Marian Karwan biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1925 roku w Baranowicach Śląskich.

W 1951 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH.

W 1953 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali Nieżelaznych Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1963 roku na podstawie pracy "Mechanizm i kinetyka wydzielania miedzi w procesie utleniania Cu2S", napisanej pod kierunkiem profesora Emiliana Iwanciwa, uzyskał stopień doktora.

W 1974 roku na podstawie rozprawy " Analiza przebiegu utleniania CU2S w fazie stałej w świetle badań termograwimetrycznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

......................

Metalurg, profesor zwyczajny AGH, ukończył uczelnię w 1952 r., specjalista w zakresie metalurgii metali nieżelaznych (od 1977 r. ekspert ONZ ds. metalurgii metali nieżelaznych), dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych AGH (1974–1991), kierownik Zakładu i Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych (1991–1995) na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH, w latach 1972–1974 prodziekan tego Wydziału. Współpracował ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH przy różnych okazjach na rzecz wychowanków i uczelni, a w kadencji 1977–1983 pełnił funkcję członka Zarządu Głównego SW AGH. Posiadacz odznaki honorowej SW AGH nr 149 (1987 r.). Członek honorowy SW AGH — 1995 r. Autor i współautor licznych prac i publikacji: A new {Cu-Fe} alloy with high iron kontent, Efektywność odmiedziowania żużla z produkcji miedzi blister w piecu zawiesinowym, Elektrorafinacja miedzi, Badania nad eliminacją ołowiu i żelaza ze stopu {Cu-Fe-Pb} poprzez segregację grawitacyjną. Współtwórca wynalazku Sposób wytwarzania miedzianych podkładek katodowych.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
[Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 103
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Artykuły

Inne

stan na dzień 6.06.2022

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Karwan
 |given-name=Tadeusz Jan Marian
+|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
 |birth_date=19 sierpnia 1925
 |birth_place=Baranowice Śląskie
 }}
-'''Tadeusz Jan Marian Karwan'''
+Prof. dr hab. inż. '''Tadeusz Jan Marian Karwan'''
 '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
@@ Linia 15: / Linia 16: @@
 Urodził się 19 sierpnia 1925 roku w Baranowicach Śląskich.
-W 1951 roku ukończył Wydział
+W 1951 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH.
+W 1953 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali Nieżelaznych Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] AGH.
+W 1963 roku na podstawie pracy "Mechanizm i kinetyka wydzielania miedzi w procesie utleniania Cu2S", napisanej pod kierunkiem profesora  Emiliana Iwanciwa, uzyskał stopień doktora.
+W 1974 roku na podstawie rozprawy " Analiza przebiegu utleniania CU2S w fazie stałej w świetle badań termograwimetrycznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+......................
+Metalurg, profesor zwyczajny AGH, ukończył uczelnię w 1952 r., specjalista w zakresie metalurgii metali nieżelaznych (od 1977 r. ekspert ONZ ds. metalurgii metali nieżelaznych), dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych AGH (1974–1991), kierownik Zakładu i Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych (1991–1995) na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH, w latach 1972–1974 prodziekan tego Wydziału. Współpracował ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH przy różnych okazjach na rzecz wychowanków i uczelni, a w kadencji 1977–1983 pełnił funkcję członka Zarządu Głównego SW AGH. Posiadacz odznaki honorowej SW AGH nr 149 (1987 r.). Członek honorowy SW AGH — 1995 r. Autor i współautor licznych prac i publikacji: A new {Cu-Fe} alloy with high iron kontent, Efektywność odmiedziowania żużla z produkcji miedzi blister w piecu zawiesinowym, Elektrorafinacja miedzi, Badania nad eliminacją ołowiu i żelaza ze stopu {Cu-Fe-Pb} poprzez segregację grawitacyjną. Współtwórca wynalazku Sposób wytwarzania miedzianych podkładek katodowych.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
@@ Linia 26: / Linia 38: @@
 * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
+* [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 103
-* [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
 * Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 366, [foto]