Jan Pielichowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów. | Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów. | ||
W latach 2002–2005 w ramach III Programu Horyzontalnego realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”. | W latach 2002–2005, w ramach III Programu Horyzontalnego, realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”. | ||
Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”. | Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”. |
Wersja z 14:12, 29 cze 2022
Jan Pielichowski | |
---|---|
Nazwisko | Pielichowski |
Imię / imiona | Jan |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 2 stycznia 1938 |
Miejsce urodzenia | Herbutów
|
Dyscyplina/specjalności | chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne |
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej |
Prof. dr hab. inż. Jan Pielichowski (1938–)
Dyscyplina/specjalności: chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne
Nota biograficzna
Urodził się 2 stycznia 1938 roku w Herbutowie.
W 1956 roku ukończył I liceum Ogólnokształcące w Miliczu.
W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.
W latach 1961–1963 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w latach 1963–1971 był zatrudniony w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie prowadził badania nad otrzymywaniem oraz strukturą i właściwościami kauczuków etylenowo-propylenowych.
W 1967 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.
W 1971 roku, na podstawie rozprawy „Studia nad modyfikowaniem kauczuków etylenowo-propylenowych żywicami syntetycznymi” opracowanej na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1971–1972 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.
W latach 1972–2012 był zatrudniony na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
W 1983 roku otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Krakowskiej.
W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana ds. dydaktycznych na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, a w latach 1990–1993 dziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.
Pracował też w Katedrze Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.
Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.
Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.
W latach 2002–2005, w ramach III Programu Horyzontalnego, realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.
Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.
Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji krajowych i zagranicznych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorowa Odznaka Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie (2006), Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze (2007)
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/pielichowski-jan-05201
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]
Artykuły
- Ludzie nauki : Jubileusz 80-lecia profesora Jana Pielichowskiego. Polimery 2018, nr 1, s. 57-58, [foto]
Inne
- Poczet Dziekanów Wydziału – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://chemia.pk.edu.pl/o-wydziale/poczet-dziekanow-wydzialu/
- LUDZIE NAUKI. POLIMERY 2018, nr 1, [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://docplayer.pl/111161143-Ludzie-nauki-polimery-2018-63-nr-1-57.html
stan na dzień 8.12.2021