Czesław Franciszek Peche: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = ekonomia | | fields = ekonomia | ||
| function = Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu w latach 1931–1938 | | function = Dyrektor Departamentu Górniczo-Hutniczego Ministerstwa Przemysłu i Handlu w latach 1931–1938 | ||
| faculty = | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = | ||
Wersja z 15:20, 22 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Inż. Czesław Peche (1892–1942)
Specjalność: ekonomia
Urodził się w Rudnikach (pow. wieluński), rozstrzelany 28 maja w Magdalence. W 1912 r. zapisał się na uniwersytet w Kazaniu, ale ze względu na trudności finansowe przeniósł się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który, po licznych przerwach, ukończył w 1925 r. Od 1919 roku zaczął pracować w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (początkowo jako urzędnik, potem referent, kierownik sekretariatu, wreszcie dyrektor).
Czynnie uczestniczył w realizacji polityki państwa wobec karteli naftowego i węglowego (brał udział w rokowaniach, uczestniczył jako mediator w organizacji syndykatu przemysłu naftowego, wystąpił z inicjatywą wydania przez Sejm ustawy, pozwalającej na przymusowe zorganizowanie przemysłu naftowego). W latach 1934–1937 brał udział w rokowaniach międzynarodowych dotyczących eksportu węgla polskiego. W 1938 roku przeszedł na emeryturę, następnie objął stanowisko prezesa zarządu Zakładów Samochowych Wspólnoty Interesów S.A.
Był jednym z współzałożycieli i w latach 1921–1938 redaktorem naczelnym tygodnika „Przemysł i Handel” (od 1930 r. wydawanego pt. „Polska Gospodarcza”). Brał udział w wydawaniu „The Polish Economist”. Był autorem licznych artykułów.
We wrześniu 1939 r. ewakuował się na wschód, ale w październiku powrócił do Warszawy. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej. Aresztowany w 1942 r. pod zarzutem odniemczania przedsiębiorstw na Górnym Śląsku w latach trzydziestych, został osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w Magdalence.
Źródło:
- Polski Słownik Biograficzny. T. 25/3 z. 106. Wrocław 1980. S. 535–536