Borys Mikułowski

Borys Mikułowski
Nazwisko	Mikułowski
Imię / imiona	Borys
Tytuły / stanowiska	prof. dr hab.inż.
Data urodzenia	1943
Miejsce urodzenia	Siemiatycze
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}Property "Fields" (as page type) with input value "inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1984–1987, Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1987–1990
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych
Odznaczenia i nagrody	Trzykrotnie resortowe; Złoty Medal Uniwersytetu w Brnie 1989, Złotyu Krzyż Zasługi 1988; Złota Odznaka Honorowa NOT 1991, Medal KEN 1999.
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1984 1987 Dziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1987 1990

} prof. dr hab.inż. Borys Mikułowski (1943–)

Specjalność: inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}

Urodził się 4 marca 1943 roku w Siemiatyczach. Absolwent AGH 1966, dr 1973, dr hab. 1983, prof. 1997.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH na Wydziale Metali Nieżelaznych, najpierw jako asystent w Katedrze Metaloznawstwa i Metali Nieżelaznych (1966–1969), później starszy asystent (1969–1973), następnie adiunkt w Instytucie Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa (1973–1984), później jako docent (1984–1992), a następnie profesor w Katedrze Struktury i Mechaniki Ciała Stałego (1992–). W latach 1989–1991 był kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. W latach 1984–1987 był prodziekanem, a w latach 1987–1990 dziekanem Wydziału Metali Nieżelaznych.

Był stypendystą Uniwersytetu Wiedeńskiego (1980), odbył staż naukowy w Uniwersytecie Karola w Pradze (1981), w latach 1992–1993 był na kontrakcie naukowym w Uniwersytecie Wiedeńskim.

Członek The Minerals, Metals and Materials Society; Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego.

Działalność naukowo-badawcza: wpływ parametrów fizycznych na własności metali polikrystalicznych, głównie o strukturze heksagonalnej; badania mechanizmów poślizgu i bliźniakowania w monokryształach cynku i stopów cynku; rola wad punktowych w procesach umocnienia i zdrowienia metali; wpływ parametrów technologicznych, obróbki cieplnej oraz składu chemicznego na własności metali i stopów; wpływ warunków eksploatacji na zmiany struktury i własności nadstopów z grup: Fe-Ni-Cr i Fe-Cr-Ni; procesy rozpuszczania i wydzielania w nadstopach na bazie niklu oraz żelaza; struktura oraz własności tlenkowych materiałów nadprzewodzących.

Autor wielu publikacji naukowych oraz opinii i ekspertyz. Autor patentów, promotor prac doktorskich. Stały recenzent „physica status solidi”.

Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, ekspert przemysłu chemicznego w zakresie materiałów metalicznych pracujących w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych.

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 185–186