Stefan Ziemba
| Stefan Ziemba | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Ziemba | ||||||||
| Imię / imiona | Stefan | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 21 grudnia 1907 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Jaworzno | ||||||||
| Data śmierci | 25 maj 1994 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Warszawa | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika, budowa maszyn | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Hutniczego (1945–1946) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej | ||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1969 | ||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju nauki w zakresie mechaniki ciała stałego, a w szczególności mechaniki nieliniowej | ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Ziemba (1907–1994)
Specjalność: mechanika, budowa maszyn
Urodził się w 1907 roku w Jaworznie, zmarł w 1994 roku w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.
Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.
Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej (1969 r.), Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.
Źródło:
- BIP 1994 nr 6–7. s. 11
- BIP 1994 nr 5. s. 18
- Kto jest kim w Polsce. s. 845–846