Borys Mikułowski

Borys Mikułowski
Nazwisko	Mikułowski
Imię / imiona	Borys
Tytuły / stanowiska	prof. dr hab.inż.
Data urodzenia	1943
Miejsce urodzenia	Siemiatycze
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}Property "Fields" (as page type) with input value "inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1984–1987, Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1987–1990
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych
Odznaczenia i nagrody	Trzykrotnie resortowe; Złoty Medal Uniwersytetu w Brnie 1989, Złotyu Krzyż Zasługi 1988; Złota Odznaka Honorowa NOT 1991, Medal KEN 1999.
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1984 1987 Dziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1987 1990

prof. dr hab.inż. Borys Mikułowski (1943–)

Specjalność: inżynieria materiałowa (metaloznawstwo}

Urodził się 4 marca 1943 roku w Siemiatyczach. Absolwent AGH 1966, dr 1973, dr hab. 1983, prof. 1997.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w AGH na Wydziale Metali Nieżelaznych, najpierw jako asystent w Katedrze Metaloznawstwa i Metali Nieżelaznych (1966–1969), później starszy asystent (1969–1973), następnie adiunkt w Instytucie Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa (1973–1984), później jako docent (1984–1992), a następnie profesor w Katedrze Struktury i Mechaniki Ciała Stałego (1992–). W latach 1989–1991 był kierownikiem Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. W latach 1984–1987 był prodziekanem, a w latach 1987–1990 dziekanem Wydziału Metali Nieżelaznych.

Był stypendystą Uniwersytetu Wiedeńskiego (1980), odbył staż naukowy w Uniwersytecie Karola w Pradze (1981), w latach 1992–1993 był na kontrakcie naukowym w Uniwersytecie Wiedeńskim.

Członek The Minerals, Metals and Materials Society; Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego oraz Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego.

Działalność naukowo-badawcza: wpływ parametrów fizycznych na własności metali polikrystalicznych, głównie o strukturze heksagonalnej; badania mechanizmów poślizgu i bliźniakowania w monokryształach cynku i stopów cynku; rola wad punktowych w procesach umocnienia i zdrowienia metali; wpływ parametrów technologicznych, obróbki cieplnej oraz składu chemicznego na własności metali i stopów; wpływ warunków eksploatacji na zmiany struktury i własności nadstopów z grup: Fe-Ni-Cr i Fe-Cr-Ni; procesy rozpuszczania i wydzielania w nadstopach na bazie niklu oraz żelaza; struktura oraz własności tlenkowych materiałów nadprzewodzących.

Autor wielu publikacji naukowych oraz opinii i ekspertyz. Autor patentów, promotor prac doktorskich. Stały recenzent „physica status solidi”.

Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, ekspert przemysłu chemicznego w zakresie materiałów metalicznych pracujących w ekstremalnych warunkach eksploatacyjnych.

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 185–186