Tadeusz Malkiewicz

Z Historia AGH
Wersja z dnia 23:57, 25 cze 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Tadeusz Malkiewicz
Tadeusz Malkiewicz.jpg
Nazwisko Malkiewicz
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 3 października 1904
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1981
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1966–72)
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Metalurgiczny19661972


Prof. zw. dr inż. Tadeusz Malkiewicz (1904–1981)

Dyscyplina/specjalności: fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza


Nota biograficzna

Urodził się 3 października 1904 roku w Krakowie, zmarł w 1981 roku w Krakowie.

Studia hutnicze w Akademii Górniczej (1922–27), studia uzupełniające w Politechnice w Charlottenburgu (1928–29). Docent metalografii AGH (1954).

W AGH początkowo asystent w Katedrze Metalurgii, wykładowca, docent, profesor i kierownik (1966–69) Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej na Wydziale Metalurgicznym, prof. nadzw. (1957), opiekun Katedry Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (1963–66), prof. zw. (1965), Dziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1966–72), kierownik Zakładu Metalografii i Obróbki Termicznej Instytutu Metalurgii (1969–75). Wykłady z obróbki cieplnej i metaloznawstwa stali specjalnych.

Pracownik Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, kopalń „Pokój” i „Baildon”, przewodniczący Komisji Głównej Hutnictwa (1965–72). Był członkiem Verein Deutscher Eisenhuttenleute w Dusseldorfie (1929), Iron and Steel Institute i Societe Francaise de Metallurgie w Paryżu, czł. hon. Metals Society w Londynie, prezes PT Metaloznawczego.

Autor ok. 70 prac. Specjalizował się w fizykochemii metali, analizie technicznej metali, strukturze stali, pirometalurgii. Wyniki jego prac z zakresu analizy fazowej i obróbki cieplnej stali cytowane były przez najwybitniejszych metaloznawcow i metalurgów, m.in. w monografii „The Structure of Alloys of Iron” (1966), w wydawnictwach American Society of Metals i w „Metallurgical Reviews”. Współzałożył Stow. Hutników Polskich (1931), wprowadził do polskiego metaloznawstwa konwencjonalną i skanningową mikroskopię elektronową oraz mikroanalizę rentgenowską i jonową.

Członek koresp. PAN oraz polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978).


Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP


Bibliografia

  • Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 202–205
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 39–41